Η άνοιξη μόλις έφτασε και η Ζουζού φεύγει βιαστικά με το βαλιτσάκι των καλλιτεχνικών της να ζωγραφίσει την άνοιξη. Στον δρόμο οι φίλοι της της ζητάνε κάποια βοήθεια ή μια χάρη όμως εκείνη τους αποφεύγει ευγενικά. Όταν επιτέλους φτάνει στο σημείο όπου θα ζωγραφίσει καλύτερα την άνοιξη διαπιστώνει κάτι δυσάρεστο!

Η Ζουζού βοηθάει με τις ιστορίες της τα παιδιά να αγαπήσουν τις εποχές του χρόνου, βρίσκοντας κάθε φορά και κάτι διαφορετικό να προτείνει ή μια ξεχωριστή ομορφιά να αναδείξει. Εδώ μαθαίνουμε μέσα σε λίγες μόλις λέξεις πάρα πολλά νοήματα: η φιλία δε σκέφτεται την ανταπόδοση, όσο κι αν σε πλήγωσε ο φίλος σου εσύ οφείλεις να του συμπαρασταθείς, πρέπει να είμαστε προσεκτικοί και τακτοποιημένοι με τα πράγματα και τη ζωή μας κ. π. ά.!

Η Μαϊτέ Λαμπουντίγκ που έγραψε το βιβλίο είναι και η εικονογράφος του, προσφέροντας εκπληκτικές μικρές και μεγάλες εικόνες, γεμάτες ρεαλισμό, ποικίλες προοπτικές και υπέροχες φατσούλες που όλα τα παιδιά θα αγαπήσουν! Χάρη στο ταλέντο της ήταν σα να μύριζα κι εγώ την άνοιξη μέσα από τα φρούτα, τους καρπούς, τα άνθη και τα λουλούδια κι ένιωσα σα να κρατούσα κι εγώ πινέλο και καμβά!

«Η Ζουζού και το τρύπιο βαλιτσάκι της άνοιξης» είναι μια γλυκιά και έξυπνη συντροφιά για όσα παιδάκια ξεχνάνε κάποιες φορές τους φίλους τους ή είναι αφηρημένα και ανοργάνωτα στην καθημερινότητά τους. Η Ζορζέτ, ο Ραούλ, ο Ζοσκίν και φυσικά η Ζουζού τα περιμένουν με χαρά δίπλα στο ρυάκι να ζωγραφίσουν την άνοιξη!