Τοποθετημένη στη σύγχρονη Ευρώπη, η ιστορία του "Azorno" εκτυλίσσεται μεταξύ πέντε γυναικών και δυο ανδρών. Ένας από τους άνδρες είναι συγγραφέας, ο άλλος είναι ο πρωταγωνιστής του μυθιστορήματος. Όλες οι γυναίκες είναι έγκυες από τον πρωταγωνιστή. Και τίθενται τα ερωτήματα: ποιος είναι ο αφηγητής; Έχει σκοτωθεί κανένας; Μήπως κάποιος έχει παραφρονήσει; Και τελικά τίνος βιβλίο είναι αυτό; Η ιστορία τελειώνει με έναν αγώνα μεταξύ δύο χαρακτήρων που ενδέχεται να είναι ένας.

Θυμίζοντας τα έργα του Georges Perec και του Allain Robbe-Grillet, το "Azorno" φωτίζει το θέμα που επικρατεί στο μεγάλο έργο της ποίησης και της φαντασίας της Inger Christensen: η αλληλεπίδραση της αντίληψης, της γλώσσας και της πραγματικότητας. Όπως η Anne Carson είπε: "Όπως και ο Ησίοδος, η Inger Christensen θέλει να μας δώσει μια αναφορά για το τι υπάρχει για όλα όσα υπάρχουν, πώς υπάρχουν και πού βρισκόμαστε εμείς στη μέση." Τελειώνοντας με τον αγώνα μεταξύ δύο χαρακτήρων συγχωνευμένων σε έναν, το "Azorno" ταυτόχρονα ικανοποιεί και αναστατώνει, αφήνοντάς μας μια άποψη της πραγματικότητας, που είναι διαφορετική από οποιαδήποτε άλλη.

"Έχω επιτρέψει στον εαυτό μου να πω ότι είμαι η γυναίκα που συναντά εκείνος κιόλας στη σελίδα οχτώ. Αυτό μου το είπε ο Αζόρνο. Τώρα που το σκέφτομαι, ποτέ δεν τόλμησα να τον ρωτήσω, γιατί τον λένε Αζόρνο. Ήταν να συναντηθούμε ακριβώς στα δεξιά της κεντρικής εισόδου, κάτω από τα μεγάλα δέντρα, εκεί που δεν μπλέκεσαι στα πόδια κάποιου όταν περιμένεις. Φορούσα άσπρο καπέλο, και όταν πέρασα τους μετρητές και μπήκα, κάθε ήχος έσβησε."