Στο βιβλίο αυτό ο συγγραφέας περιγράφει κυρίως τους ανθρώπους που είχαν κάτι σημαντικό να πουν. Δηλαδή, αυτούς που εξέπεμπαν Φως! Αυτό το Φως των ανθρώπων, ή ομορφιά της ψυχής, η σοφία, η ευαισθησία, το ήθος τους, είναι το κύριο επιθύμημα, το κύριο αιτούμενο του συγγραφέα. Αυτό αναζητούσε, αυτό αναζητά να αποκομίσει από τους ανθρώπους για να γίνει καλύτερος και αυτό, όταν το συναντάει ή το ανακαλύπτει, τον κάνει ευτυχή. Τον κάνει Άνθρωπο. Το βιβλίο περιγράφει την αναζήτηση αυτού του Φωτός. Και τούτο γιατί ο συγγραφέας πιστεύει ότι το ταξίδι του μέσα στην καρδιά και κυρίως μέσα στην ψυχή των ανθρώπων είναι το πιο συναρπαστικό και το πιο σημαντικό από όλα τα ταξίδια που έκανε και που συνεχίζει να κάνει, ανεξάρτητα από το αν κατάφερε ή αν καταφέρνει να αγγίξει τις ψυχές των ανθρώπων. Γιατί πιστεύει ότι όταν αυτός θα φύγει μόνο αυτό θα μείνει, όσο μείνει, στις μνήμες των ανθρώπων.