Η Άλισον Κάρπεντερ πέφτει με τον σύζυγό της και το ιδιωτικό τετραθέσιο αεροπλάνο τους στα Βραχώδη Όρη αλλά ζει και ξεκινάει έναν αγώνα επιβίωσης. Την ίδια στιγμή, η μητέρα της, Μάγκι, μαθαίνει για το δυστύχημα αλλά πιστεύει πως το παιδί της είναι ζωντανό. Οι δυο αυτές γυναίκες θα ξεκινήσουν έναν παράλληλο αγώνα δρόμου, η μεν για να βρει κάποιον να τη σώσει αλλά και για να ξεφύγει από τους διώκτες της, μιας και ξέρει επικίνδυνα μυστικά, η δε για να γνωρίσει καλύτερα τη ζωή του παιδιού που την εγκατέλειψε πριν δυο χρόνια και ν’ αποδείξει πρωτίστως στον εαυτό της πως το κορίτσι έχει γλυτώσει. Τι συνέβη στην Άλισον και τώρα κινδυνεύει; Πόσο οδυνηρό θα είναι για τη Μάγκι να γνωρίσει έναν άνθρωπο εντελώς διαφορετικό από αυτόν που μεγάλωσε;

Το μυθιστόρημα είναι δύο φρενήρεις πορείες υψηλής ταχύτητας, μέσα από τις οποίες μαθαίνουμε τμηματικά τις αλήθειες που έφεραν στο χείλος του θανάτου την Άλισον και χάρη στις οποίες γνωρίζουμε σταδιακά τις δυο γυναίκες, τι τις χώρισε και τι αισθήματα τρέφουν πια η μία για την άλλη. Την ιστορία αφηγούνται σε πρώτο πρόσωπο εναλλάξ μάνα και κόρη κι από τα ψυχογραφήματα φτάνουμε σιγά σιγά στην καρδιά της πλοκής κι από κει στην κορύφωση της αγωνίας με τις δύο περιπτώσεις να μπλέκονται σε μία κινηματογραφική σκηνή. Λιτές περιγραφές, στακάτοι διάλογοι, τμηματικές αποκαλύψεις με κράτησαν σε εγρήγορση και όσο προχωρούσα την ανάγνωση τόσο αναρωτιόμουν τι μυστικά έμαθε η Άλισον και αν ήταν ευτυχισμένη στον γάμο της. Τα κεφάλαια είναι ευσύνοπτα κι όσο πλησιάζουμε στην ολοκλήρωση της περιπέτειας τόσο αυτά μικραίνουν κι οι εναλλακτικές αφηγήσεις αντιπαρατίθενται σαν μπαλάκι σε αγώνα τένις.

Στην ιστορία της Άλισον Κάρπεντερ έχουμε την καθαρή περιπέτεια και τη διαδικασία εσωτερικής και εξωτερικής μεταμόρφωσής της από φρόνιμο και υπάκουο κορίτσι σε σερβιτόρα ενός μπαρ για κυρίους, σε κυρία της υψηλής κοινωνίας για χάρη του ανθρώπου που τη διάλεξε και την κράτησε παρά το παρελθόν της και τελικά σε έναν κυνηγό που αγωνίζεται να επιζήσει αλλά και να σώσει τη μητέρα της. Το φάρμακο για την επιλόχεια κατάθλιψη που διοχέτευσε στην αγορά ο άντρας της είναι η αφορμή για να διαπιστώσουμε πόσο πρόθυμες είναι οι νέες μανάδες να δοκιμάσουν σκευάσματα που θα τις βοηθήσουν να μεγαλώσουν πιο υγιείς τα παιδιά τους.

Από την άλλη, η Μάγκι Κάρπεντερ, που μένει στο Άουλ’ς Κρικ στο Μέιν, φωτίζεται λίγο περισσότερο, άλλωστε είναι μια γυναίκα που έχασε με τραγικό τρόπο τον σύζυγό της, κάτι που στοίχισε και στην κόρη τους κι έτσι έχουμε ένα ανθρώπινο πλάσμα που μετανιώνει για όσα έκανε, που αναρωτιέται τι να απέγινε η κόρη της που δεν της ξαναμίλησε εδώ και δύο χρόνια και που ατσαλώνεται με πείσμα και ισχυρό μητρικό φίλτρο για να ψάξει και να βρει το παιδί της. Μετά την πτώση του αεροπλάνου, έμπιστοι φίλοι τής λένε να πάει παρακάτω, να θεωρήσουν την Άλισον νεκρή, να της ετοιμάσουν ένα μνημόσυνο κι όσο κι αν μέσα της πιστεύει το αντίθετο τελικά πείθεται. Η Μάγκι ακροβατεί ανάμεσα στη νοοτροπία της παλιάς γενιάς και στην προσωπική της ζωηράδα και εξυπνάδα. Εκεί που δείχνει μαχήτρια και αγωνίστρια, που δεν το βάζει κάτω, αργότερα θα διατυπώσει αντιλήψεις που εκπροσωπούν ένα πεπερασμένο παρελθόν: «Η γενιά μας είχε μεγαλώσει υπομένοντας καρτερικά χωρίς να παραπονιέται. Δε μιλούσαμε για το πώς νιώθαμε. Οι καιροί είχαν αλλάξει όμως» (σελ. 119). Η μητρική ματιά της είναι συγκινητική: «Είχα την αίσθηση ότι το να είσαι μητέρα ενός παιδιού που έχει μεγαλώσει ήταν μια διττή εμπειρία: από τη μια αγαπούσες ολόψυχα το παιδί σου όπως είχε γίνει κι από την άλλη λυπόσουν για όσα δεν είχε γίνει» (σελ. 78). Και αργότερα: «Είδα μια βιαστική μητέρα να σπρώχνει το ποδηλατάκι της κόρης της στο πεζοδρόμιο. Η μικρή ήταν ξανθιά με κοτσιδάκια, άνοιγε το στόμα της έτοιμη να θρηνήσει και σκούπιζε τα δακρυσμένα μάτια της μετά από κάποια αδικία που είχε προηγηθεί. Η μητέρα με έπιασε να την κοιτάζω και της χαμογέλασα με κατανόηση. Δύσκολη δουλειά, δεν υπήρχε αμφιβολία» (σελ. 125).

Η «Ελεύθερη πτώση» είναι μια γρήγορη ιστορία αγωνίας και κλιμακωτής έντασης που καταγράφει τη σχέση μάνας και κόρης μέσα από μια ιστορία γεμάτη ανατροπές και αποκαλύψεις. Παρ’ όλο που διαβάζεται γρήγορα και εθιστικά, η βασική ιδέα είναι κάτι που έχω ξαναδεί και σε άλλα βιβλία, επομένως εδώ δεν προσφέρει κάτι παραπάνω. Σίγουρα πάντως θα διαβάσω και επόμενο μυθιστόρημα της συγγραφέως.