Σύνδεση Τώρα Σύνδεση στη Βιβλιοθήκη μου   ·   Όλες οι Βιβλιοθήκες στο Bookia
Τι είναι το Bookia;   ·   Blog   ·                     ·   Επικοινωνία  
Πως γράφω κριτική; Είμαι Συγγραφέας Είμαι Εκδότης Είμαι Βιβλιοπώλης Live streaming / Video
Το Βιβλίο στη Βιβλιοθήκη μου
Έντεκα ιστορίες αγιότητας και αγριότητας
Αυτοτελείς ιστορίες
Βιβλίο Νεοελληνική πεζογραφία - Διήγημα >> Κυκλοφορεί - Εκκρεμής εγγραφή
Για να γράψετε και εσείς την κριτική σας για αυτό το βιβλίο, πρέπει πρώτα να συνδεθείτε.
Σύνδεση Τώρα

  3
Ναι, θα το πρότεινα σε φίλο-η μου
26-02-2020 23:24
Ψηλαφίσαμε τα όρια που διακρίνουν την αρετή από την κακία, την αγιότητα από την κυριαρχία των πιο άγριων ενστίκτων, μέσα από τις έντεκα αυτοτελείς ιστορίες της συλλογής διηγημάτων του συγγραφέα Σπύρου Κιζιρίδη στο πρώτο του βιβλίο.

Η παρούσα συλλογή διηγημάτων «Έντεκα ιστορίες αγιότητας και αγριότητας» αποτελεί την πρώτη απόπειρα του κ. Κιζιρίδη να ξεκινήσει τη λογοτεχνική σταδιοδρομία του, δίνοντας το προσωπικό στίγμα του στα σύγχρονα ελληνικά γράμματα.

Η Θάλεια Αργέντη έφτασε, καθώς πάντα, κουρδισμένη στα συμφωνημένα. Το μπάσιμό της συνοδεύτηκε από κύμα ψιθύρων των αρσενικών θαμώνων, ένεκα της μακράς απουσίας της, κοντά δέκα χρόνια απ’ το νησί· μα και γιατί ο χρόνος την είχε, πια, πλάσει σοφά κι εμπνευσμένα γυναίκα.

Στο Μπαρ το «Καρνάγιο»

Γενικότερα, ο συγγραφέας αντιλαμβάνεται τη λογοτεχνία ως μιαν άλλη ματιά στη ζωή, θεώρηση που γεννάται αφενός από το άθλημα της σχέσης του ανθρώπου με τα έμψυχα και τα άψυχα, καθώς κι από το πάλαισμα με τις λέξεις, μέσα σε αρένες δημιουργικής έμπνευσης κι ανθρώπινου προβληματισμού.

Τραμουντάνα βαρβάτη σούριζε έξω, ρόγχος θανατερός της χρονιάς που έσβηνε μπρος στο αχνοφανέρωμα της νέας, όταν σαματάς ανδροκαβγά νίκησε την ανεμοχαλασιά.

Στο Μπαρ το «Καρνάγιο»

Ορφάνια, κακοτυχιά, ατυχήματα, ξενιτιά ,νοσταλγία, απουσία, γοητεία, θλιμμένη αξιοπρέπεια. Τι απ’ αυτά χωρά σ’ ένα reunion παλιών συμμαθητών; Λαυρέντης και Θάλεια. Ο έρωτας, όμως, χωρά παντού. Θα βρει ο «Σάλας» τη «Λίτσα» του;

Το ανάγνωσμα αποτελεί συλλογή διηγημάτων, πάνω στο γνωστό δίπολο κακίας και αρετής, ισορροπίες εντός των οποίων κινούμαστε καθημερινά, συντεταγμένοι στα μήκη του έρωτα και στα πλάτη του θανάτου.

Μια σπίθα ηδυπάθειας, ντυμένη με βαθιά πείρα ζωής. Ποιος μπορεί να μη θυμάται τη «μάγισσα των Πατρών», τη γόησσα της Αχαΐας, Γιάννο; Βολική η λήθη.

Ήταν πάνω της το αποδέλοιπο της γυναικείας μεγαλειότητας, που χρόνια πριν σκλάβωνε με δεσμά βασανιστικά ψυχές πολλών αντρών, όσων είχαν την τύχη -και τα γρόσια- να περάσουν με την «ωραία Βασίλω» έστω ένα κάρτο της ώρας.

Βασίλω

Η γλώσσα του συγγραφέα είναι ιδιαίτερη. Χρησιμοποιεί σύνθετες μα απολύτως κατανοητές λέξεις, κάνοντάς τες να φαίνονται τόσο ταιριαστές. Ιδανικά αρμονικές. Το λεξιλόγιο πολύ ξεχωριστό, μονόδρομος το να σε βομβαρδίσει με έντονα συναισθήματα. Δημιουργός ζωντανών εικόνων. Μου έβγαλε έναν αχνό λυρισμό, σαν να ήθελε να αναδείξει μια ποιητική νησιώτικη ντοπιολαλιά, σε σωστές ισορροπίες, χωρίς να κουράζει. Βρήκα επίσης πολύ ταιριαστές και επιτυχημένες τις παρομοιώσεις του. Οι επιθετικοί προσδιορισμοί καθόλου κοινότοποι, μόνο ξεχασμένοι στην αλόγιστη επιμονή επιλογής των ίδιων καθημερινών, συνηθισμένων λέξεων.

Μερικές φορές εκεί που σπέρνεις υποψία θλίψης, συναισθηματισμό, λύπηση, εγωισμό και οίκτο, φυτρώνουν αλήθειες, μεγάλο τσαγανό, τεράστια ψυχή και στοργική λογική…

Ήταν, μάλλον, εγωιστική ανακούφιση κάτω απ’ το πέπλο αγνής παρθένας συμπάθειας, που δεν ήμουν στη θέση του. Ήταν συμπόνοια αβαθής, χρέος στον Θεό της αγάπης, για να μην επιτρέψει ποτέ, κι έχω την τύχη του.

Ο «Αγέλαστος» Φίλος

Οι πρωταγωνιστές των ιστοριών παραδέρνουν μέσα στην τρικυμία της ζωής, άλλοτε έρμαια των πιο εγωιστικών ενστίκτων τους και άλλοτε προσεγγίζοντας με κόπο το λιμάνι της ομορφιάς με μια πιο φιλόστοργη λογική. Ή ακόμα, δοκιμάζοντας την περίφημη και βαρύτιμη αγάπη για τους συνανθρώπους και τη φύση.

Γκούσταβ, Ασημίνα κι ανάμεσά τους μίλια διάφανων, λυτρωτικών δακρύων.

Πέρασε καιρός από τότε που ιστόρησε, τελευταία φορά, τη μορφή της στον καμβά της θύμησής του.

Ο Βίκινγκ και η μαστίχα

Αγάπησα τις Χιονούλες και τους Ανώριμους Ωραίους. Πόσο ταιριάζουν οι χιονούλες στην προσφυγιά; Ξεθυμαίνει ποτέ η δίψα για επικοινωνία;

Το βιβλίο θα σάς κρατήσει ενδιαφέρουσα συντροφιά, εγείροντας γόνιμο και δημιουργικό προβληματισμό. Αναζητήστε το!
Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;  
Ναι
  /  
Όχι
  

Όλες οι σχέσεις του βιβλίου
Το ακολουθούν
0
Το έχουν
0
Το θέλουν
0
Αγαπημένο τους
0
Το δανείζουν
0
Το δάνεισαν
0
Το δανείστηκαν
0
Το διάβασαν
1
Το διαβάζουν
0
Το χαρίζουν
0
Το ανταλλάσσουν
0
``

Θέλετε να λαμβάνετε ενημέρωση από το Bookia;

Πηγή δεδομένων βιβλίων



Χορηγοί επικοινωνίας






Κοινωνικά δίκτυα