Διαβάζοντας τις τελευταίες λέξεις και κλείνοντας το βιβλίο, συνειδητοποιώ ότι τα μάτια μου τρέχουν και ταυτόχρονα έχω μείνει με το στόμα ανοιχτό! Προσπαθώ να ιεραρχήσω τα συναισθήματά μου και να αποφασίσω αν μεγαλύτερη είναι η έκπληξη ή η συγκίνηση …και ανακαλύπτω πως δεν έχει καμία σημασία.Και ενώ για 400 και πλέον σελίδες το μυαλό μου δούλευε υπερωρίες προκειμένου να αναλύσει και να επεξεργαστεί τα συνεχώς νέα δεδομένα και τις ανατροπές, έρχεται ένα τέλος-κάθαρση που τα συναισθήματα όχι μόνο με κατακλύζουν, αλλά και εναλλάσσονται με απίστευτο ρυθμό.

Το κέρδισες λοιπόν το στοίχημα Βασίλη Μακαρίου!

Κατάφερες όχι μόνο να με πείσεις ως Κάτια και να με πάρεις μαζί σου στο ταξίδι του πόνου, της αγωνίας,της αναζήτησης και του μυστηρίου, αλλά και να με συνεπάρεις στη διαδικασία της εσωτερικής αλλαγής και μεταμόρφωσης αυτής της γυναίκας.Μου απέδειξες για άλλη μια φορά πόσο εξαιρετικός χρήστης της ελληνικής είσαι καθώς για την πένα σου αποτελεί όχι μόνο εργαλείο γραφής και κατάθεσης του έργου σου, αλλά και τρόπο ανάδειξης μιας σύγχρονης λογοτεχνίας κι όχι απλά συγγραφής.

Δεν θέλω να πω τίποτε άλλο παρά συγχαρητήρια!