Το μυθιστόρημα "Ειμαρμένη" αγγίζει μια ενδιαφέρουσα σελίδα της Κύπρου επί ρωμαιοκρατίας η οποία έφερε το τέλος της παρουσίας των Πτολεμαίων. Ήταν μια ευτυχισμένη εποχή, καθότι αναπτύχθηκαν τα γράμματα και το εμπόριο, αλλά οι Ρωμαίοι μυρίστηκαν τους θησαυρούς του βασιλιά και με ευτελή τρόπο άρπαξαν την Κύπρο. Αυτό της έγραψε η Μοίρα, που άλλοι τη λένε Ριζικό κι άλλοι Ειμαρμένη. Έρωτες και πάθη ξετυλίγονταν σε ένα συνεχές αντιπάλεμα μεταξύ ισχυρών ανδρών της Ρώμης. Αντώνιος, Καίσαρας, Πομπήιος και Οκταβιανός, παρελαύνουν και οι αποξεχασμένες σκιές τους αποκτούν οντότητα και ζωή. Ανάμεσά τους λάμπει ο ρήτορας Κικέρωνας. Ως διοικητής της προστάτεψε τη Σαλαμίνα από πλήρη εξαφάνιση. Ώσπου εμφανίστηκε η βασίλισσα της Αιγύπτου, Κλεοπάτρα, που διεκδικούσε το νησί. Ανάμεσα σε ανταγωνισμούς και ίντριγκες, λάμπει ο έρωτας της Αλκυόνης και Βιργιλίου, όπως και του Ιάσονα για την αρχοντοπούλα Νιόβη. Παιχνίδια της Ειμαρμένης...
Η μοίρα των θνητών, στα χέρια της.