Πώς θα σας φαινόταν να μην υπήρχαν ορφανοτροφεία αλλά γονεοτροφεία, όπου το κάθε παιδί θα μπορούσε να πηγαίνει και να διαλέγει τους γονείς του και οι υποψήφιοι γονείς θα είχαν συνεχώς μαθήματα για το πώς να φέρονται στα παιδιά και πώς να τα μεγαλώνουν; Έτσι λοιπόν μια μέρα φτάνει στο Γονεοτροφείο του λόφου ο Παύλος που αποφασίζει να διαλέξει ένα ζευγάρι γονιών, θα είναι όμως αυτή η σωστή του επιλογή; Αν όχι, θα το καταλάβει εγκαίρως; Τελικά πώς θα είναι ευτυχισμένο ένα παιδί και μαζί μ’ αυτό κι οι γονείς του;

Ο ευαίσθητος και δημιουργικός Χρήστος Δασκαλάκης δημιουργεί μια εντελώς ανατρεπτική ιστορία, όπου βρίσκει και πάλι τον χώρο για να αναπτύξει τις τρυφερές του σκέψεις και ιδέες για μια σωστή ανατροφή των παιδιών που όλοι αγαπάμε, που ποτέ δε θα πάψουν να μας εκπλήσσουν, που ποτέ δε θα καταφέρουμε να τα κατανοήσουμε πλήρως. Η κεντρική ιδέα αντιμεταθέτει έναν λυπηρό θεσμό, όπως αυτόν του ορφανοτροφείου, και του εμφυσεί αισιοδοξία και υπέροχες ιδέες, πάνω στις οποίες μπορούν να συζητούν για πολλές ώρες οι μικροί αναγνώστες με τους γονείς τους. Ο αφηγηματικός άξονας στρέφεται γύρω από δύο εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους ζευγάρια γονέων και από τον Παύλο που ελκύεται από τη συμπεριφορά του ενός από αυτά. Εκεί που αγωνιούσα για την τελική επιλογή, περνούσαν υποδόρια διαχρονικά μηνύματα γύρω από τις πραγματικές ανάγκες ενός παιδιού και από τις ελπίδες των γονιών να καταφέρουν να μεγαλώσουν σωστά το παιδί τους. Ο συγγραφέας τονίζει πως η οικογένεια δεν είναι παρέα αλλά ούτε και η αυστηρή ιεραρχία σ’ ένα σπιτικό: «Μαμά και μπαμπάς δε σημαίνει όνο παιχνίδι και ελευθερία… Αγάπη σημαίνει επίσης όρια, ασφάλεια κι αληθινό ενδιαφέρον».

Η σουρεαλιστική εικονογράφηση του Βασίλη Παπατσαρούχα είναι γεμάτη χρώματα κι ενδιαφέρουσες ιδέες όμως ίσως να μην τραβήξει όσο θα έπρεπε το βλέμμα των παιδιών. Οι εικόνες είναι γεμάτες συμβολισμούς και ενδιαφέρουσες αλληγορίες και η σκηνή της τελικής επιλογής είναι δοσμένη με τρυφερότητα και αγάπη.

«Το Γονεοτροφείο» είναι ένα ανατρεπτικό παραμύθι για παιδιά από 5 ετών και πάνω που δείχνει με ευφάνταστο και έξυπνο τρόπο τι σημαίνει οικογένεια και πόσο σημαντικές είναι για όλους οι δικές τους επιθυμίες. «-Τι θέλετε από ένα παιδί; … -Να μας αφήσει να το αγαπάμε όπως είναι, γι’ αυτό που είναι…», γράφει ο Χρήστος Δασκαλάκης κι εγώ απλώς προσυπογράφω.