Ο Πέτρος Φούρναρης συγκέντρωσε είκοσι διηγήματα που εκτείνονται από δύο μέχρι τριάντα το πολύ σελίδες σε αυτήν την ενδιαφέρουσα πρόταση των εκδόσεων Βακχικόν. Με πρωτοπρόσωπη και τριτοπρόσωπη αφήγηση ξεδιπλώνονται γεγονότα που συνέβησαν στο παρελθόν και οι τωρινοί πρωταγωνιστές ανταμώνουν μαζί τους με ποικίλους τρόπους για να ξεκαθαρίσουν το χτες, αποζητώντας λύτρωση, δικαίωση, ακόμη και εξηγήσεις. Κάποια είναι ασαφή ή αλληγορικά, με γραμμική αφήγηση ή επίπεδη πλοκή, κάποια άλλα απόλυτα ρεαλιστικά, με ποικίλες μορφές αναγνωστικής έκπληξης. Τα περισσότερα έχουν να κάνουν με τη γη και τη θάλασσα, με χώρο δράσης χωράφια, ιχθυοτροφεία, κερασιές και γενικότερα διάφορες μορφές του ανθρώπινου κάματου. Δε μένουμε όμως εκεί, μιας και ψυχιατρεία, ξενοδοχεία, απομονωμένα ατελιέ, έρημοι δρόμοι χαρίζουν επίσης έμπνευση στον συγγραφέα. Διαπίστωσα ωραία γραφή, με λεπτομέρειες που στήνουν ρεαλιστικά σκηνικά και διορατικές καταγραφές ανθρώπων και ψυχών.

Μ’ άρεσε η αμφισημία στο «100%», συγκινήθηκα με «Το λιοντάρι της Σάμου» όπου ο συγγραφέας φτάνει στο λυρικό απόγειό του με τις υπέροχες περιγραφές μιας τζακαράντας και γράφει τρυφερά για έναν ήρωα της Εθνικής Αντίστασης που γύρισε στη Σάμο, καθώς και με την «Πέτρα» που περιγράφει πώς ένα παγούρι νερό έφερε κοντά Γερμανό κατακτητή και Έλληνα νησιώτη. «Η πόρτα» με οδήγησε να δω πίσω από τις σκιές και τα χρώματα ενός ζωηρού πίνακα χάρη στις υπέροχες λεπτομέρειες και τα νοήματα πίσω από τις γραμμές που παρέθεσε ο συγγραφέας. Τι υπέροχη ιστορία που είναι οι «Ηλιόλουστες μέρες» που ανακατεύουν τον θρύλο του Devil’s Bridge στην Κάμπρια της Αγγλίας μ’ έναν ζωγράφο του δρόμου! Παρ’ όλ’ αυτά «Ο αποχαιρετισμός» είναι το καλύτερο κατ’ εμέ δείγμα γραφής του κυρίου Φούρναρη γιατί έμπλεξε αρμονικά το παράδοξο με τον ρεαλισμό και έγραψε με τον καλύτερο και πιο συναρπαστικό τρόπο ένα κείμενο για τη «ρωγμή του χρόνου» που με κράτησε με κομμένη ανάσα ως το τέλος!

«Οι γρίλιες» είναι μια αξιόλογη συλλογή διηγημάτων με πολλές και διαφορετικές αφηγηματικές φόρμες και θεματικούς άξονες. Τα κείμενα παρατίθενται από το μικρότερο προς το μεγαλύτερο σε έκταση ώστε ο αναγνώστης να μυηθεί σταδιακά στο ύφος και το στυλ του συγγραφέα, που είναι γεμάτος από διακριτικούς λυρισμούς, όμορφα καλολογικά στοιχεία και πλούσιο λεξιλόγιο. Ένα όμορφο και πολυποίκιλο ταξίδι που το απόλαυσα!