Δεν είχα σκοπό απλώς να ταξιδέψω, ούτε να κάνω τουρισμό. Ήθελα να πάω εκεί όπου ο χρόνος έχει σταματήσει. Να δω πώς δικαιολογούνται σε συνθήκες απόλυτης στέρησης τα φωτογενή χαμόγελα και τα λαμπερά μάτια που έβλεπα στις εξωτικές φωτογραφίες. Να δοκιμάσω τις αντοχές μου.
Η περιπλάνηση στον μακρινό κόσμο, έξω και μέσα μου, έχει ξεκινήσει πολύ πριν φτάσω στην Αιθιοπία. Μελετώ αχόρταγα τα πάντα για φυλές ξεχασμένες από το χρόνο, για τις συνήθειές τους, για τις ατελείωτες χωμάτινες οδικές διαδρομές που με περιμένουν.

Γνωρίζω ήδη όταν αντικρύζω τους ντόπιους πως για εκείνους είμαι μια Faranji. Στα Αμαρικά σημαίνει ξένος αλλά χρησιμοποιείται κυρίως στην αναφορά των δυτικών επισκεπτών. Έτσι απευθύνονταν και σε μένα οι ντόπιοι για το διάστημα της διαμονής μου στην Αιθιοπία. Ο φιλικός, ήρεμος τόνος στην προσφώνηση και το χαμόγελό τους, μετέτρεπαν το ξένο σε οικείο, έδιωχναν όλους τους άσκοπους δυτικούς θορύβους που κουβαλούσα μαζί μου. Αυτή τη μοναδική αίσθηση σκέφτηκα πως θέλω να τη μοιραστώ.

Στην Αβησσυνία (όπως αρχικά ονομαζόταν η Αιθιοπία), έφτιαξα τη δική μου ιστορία ισορροπώντας ως ξένη μεταξύ των ανθρώπων που γνώρισα και των φαινομενικά άψυχων τόπων και αντικειμένων. Είναι πάντα τα συναισθήματα που προκύπτουν από την επαφή μου με τους ανθρώπους, που με κάνουν να θέλω να αναπαράγω τη δική μου πραγματικότητα σε εικόνες.