Στρατευμένος στο πλευρό της Μνήµης, στον αγώνα-της ενάντια στη Λήθη των ηµερών-µας, ο Γιάννης Κ. Τσιαµήτρος διασώζει µε το έργο-του το ιστορικό και πολιτισµικό ανάγλυφο του Βερµίου.

Ξεκινάει µε την παρουσία Βλάχων-Αρµάνων στο πρώτο µισό του 19ου αιώνα, όταν από τα χωριά της γρεβενιώτικης Πίνδου ήρθαν µε τα τσελιγκάτα τους στα ερειπωµένα από τον χαλασµό του 1822 χωριά του ηµαθιώτικου Βερµίου κι έδωσαν ξανά ζωή στο Σέλι, το Ξηρολίβαδο, τη Μαρούσια, την Κουµαριά κ.ά. Παράλληλα ασχολήθηκε ακόµα και µε τις εγκαταστάσεις στον ίδιο χώρο Κοπατσαραίων, Αρβανιτοβλάχων και Σαρακατσάνων.

Περιγράφει όλο τον κύκλο της βλάχικης εθιµογραφίας (ήθη κι έθιµα, ενδυµασίες, τραγούδια και χοροί) και κλείνει µε την παράθεση τοπωνυµίων, προσδίδοντας έτσι σφαιρικό χαρακτήρα στην όλη εργασία.

Ο Γιάννης Κ. Τσιαµήτρος δεν καταγράφει µόνο την παράδοση, αλλά τη µεταδίδει και ζωντανή ως χοροδιδάσκαλος, καθώς ο ίδιος προσφέρει το καλύτερο υπόδειγµα χορευτή.

Η προσπάθειά του, αξιέπαινη, εγγράφεται ως παρακαταθήκη για τις επόµενες γενεές σε µια εποχή, κατά την οποία η µνήµη του παρελθόντος ξεθωριάζει όλο και περισσότερο.

Αντώνης Μπουσµπούκης, οµότιµος καθηγητής Γλωσσολογίας στο Α.Π.Θ.