Το ξυράφι είναι μια ευγενική κραυγή εναντίον της προδοσίας. Είναι τίμιο. Αποδομεί την ουτοπία προς όφελος της ουτοπίας. Δεν χαϊδεύει ούτε το αντρικό ούτε το γυναικείο αυτί. Μου αρέσουν οι ιστορίες που δεν λέγονται με μασημένα λόγια. Από την πρώτη του έως την τελευταία σελίδα οικείες εικόνες ανασύρουν ισχυρά συναισθήματα. Μέσα από την τραγικότητα της βίαιης συναισθηματικής ενηλικίωσης το αίτημα που καταθέτει είναι εξόχως εφηβικό. Έχουμε δικαίωμα να αγαπήσουμε χωρίς να συντριβούμε ;

Εξαιρετικά δοσμένοι χαρακτήρες , αντρικοί και γυναικείοι. Κινηματογραφική αποτύπωση σκηνών. Καμία επιτήδευση γραφής, πηγαίο, χωρίς το σύνηθες "άγχος" του πρωτάρη συγγραφέα, χωρίς ακροβατισμούς, χωρίς κενά στην πλοκή του, πρόκειται για ένα ιδανικό ντεμπούτο για μια πολλά υποσχόμενη πένα. Απολαυστικό.

Μπράβο Κάτια.

Κατάθεση ψυχής!Μια φωνή για τη μοναξιά στις ανθρώπινες σχέσεις!