Σύνδεση Τώρα Σύνδεση στη Βιβλιοθήκη μου   ·   Όλες οι Βιβλιοθήκες στο Bookia
Τι είναι το Bookia;   ·   Blog   ·                     ·   Επικοινωνία  
Πως γράφω κριτική; Είμαι Συγγραφέας Είμαι Εκδότης Είμαι Βιβλιοπώλης Live streaming / Video
Το Βιβλίο στη Βιβλιοθήκη μου
Μαρίσμη
Βιβλίο Νεοελληνική πεζογραφία - Νουβέλα >> Κυκλοφορεί - Εκκρεμής εγγραφή
Για να γράψετε και εσείς την κριτική σας για αυτό το βιβλίο, πρέπει πρώτα να συνδεθείτε.
Σύνδεση Τώρα

  4
Ναι, θα το πρότεινα σε φίλο-η μου
19-02-2021 15:34
Υπέρ  Ενδιαφέρον, Καθηλώνει, Πρωτότυπο, Γρήγορο
Κατά  
Μαριάνθη Τεντζεράκη-Μαρίσμη-εκδόσεις Άνω Τελεία

Γράφει η Μάγδα Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη

«Επειδή τελευταία το κεφάλι μου πονά και γυρίζει, δυσκολεύομαι να είμαι ήρεμη. Το μόνο πράγμα που με κάνει να μη ζαλίζομαι, είναι όταν έρχεται σπίτι ο Παύλος και βάζει τα σιντί του Χιώτη και του Παπαϊωάννου. Ακούω τις "Περασμένες μου αγάπες" και τον παρακαλώ να το ξαναπαίξει από την αρχή• αυτός μπερδεύει τα κουμπιά, καμιά φορά το βάζει από τη μέση, αλλά δε με πειράζει. Ξαναπιάνω το τραγούδι και η ανακατωσούρα μέσα μου σταματά»

Η Κατερινιώτισσα συγγραφέας Μαριάνθη Τεντζεράκη με το πρωτόλειο βιβλίο της «Μαρίσμη» από τις εκδόσεις Άνω Τελεία, βούτηξε αμέσως σε πολύ βαθιά νερά γράφοντας ένα σκληρό κοινωνικό θέμα που απασχολεί το κάθε σπίτι. Τη γεροντική άνοια. Η έκπληξη μου ήταν μεγαλύτερη όταν είδα ότι βρίσκεται ήδη στη δεύτερη έκδοση. Κι αυτό μου έδωσε περισσότερη διάθεση να το διαβάσω. Οι περισσότεροι έχουμε στο οικείο, φιλικό ή γνωστό περιβάλλον άτομα που πάσχουν και γνωρίζουμε πόσο δύσκολα το αντιμετωπίζουν τα άτομα που συμβιώνουν γύρω τους.

Η συγγραφέας μέσα στο βιβλίο της, που αριθμεί εκατόν τριάντα έξι σελίδες, κατάφερε να αποδώσει άριστα κατά τη γνώμη μου τα συναισθήματα της ηλικιωμένης ηρωίδας της, της Μαρίσμης, χωρίζοντας το, σε ενενήντα εννιά μονοσέλιδα κεφάλαια, ημερολογιακά θα έλεγα, δείχνοντας τα σταδιακά συμπτώματα της άνοιας. Έβαλε την πένα στα χέρια της και την άφησε να ξετυλίξει το κουβάρι της ζωής της. Γραμμένο σε πρώτο πρόσωπο, καθιστώντας το ζωντανό, φορτίζοντας τη ψυχή σου με ψυχολογικά σκαμπανεβάσματα. Η Μαρίσμη, μετά από τον θάνατο του αγαπημένου της συντρόφου, του Ευθύμη, άρχισε ολοένα να κατρακυλά και να φέρεται απότομα, παράλογα, επιθετικά στην κόρη της Λίλιαν που είχε γίνει ο μόνιμος φροντιστής της, αλλά και στον γαμπρό της Παύλο που άλλοτε τον έβριζε, δεν τον γνώριζε και άλλοτε έλεγε πως είναι γιος της. Οι ψευδαισθήσεις, η μνήμη που άλλοτε ερχόταν και άλλοτε έφευγε, ο προσανατολισμός της που τον έχανε συχνά, ήταν η άνοια έγινε η μόνιμη πλέον παρέα της. Το παρελθόν της ερχόταν έντονο να την ηρεμήσει όπως το χωριό της το Καταφύγι και τα γλέντια που γίνονταν εκεί τον Δεκαπενταύγουστο. Μυρωδιές, συνήθειες της καθημερινότητας γίνονται μέρα με τη μέρα πιο δύσκολες ν’ αντιμετωπιστούν. θυμόταν όταν ήταν κοπελούδα δεκαέξι χρονών και έκανε βόλτες στην πόλη αλλά και στη δουλειά που έπιασε για να βοηθά στο σπίτι της. Εικόνες γνώριμες της πόλης θυμίζουν τους παλαιότερους κατοίκους και συγκινούνται. «Πρώτη φορά είδα δίσκο στη γιορτή της Αγίας Αικατερίνης, αμέσως μετά την απελευθέρωση. Είχε έρθει ένας γύφτος με γραμμόφωνο στο καφενείο και τον πλήρωναν να βάλει τραγούδια για να χορέψουν. Δεσποινιδούλες εμείς, ντρεπόμασταν να μπούμε μέσα, που ήμασταν πιο ξυπόλητες κι από το γύφτο. Μόνο κοιτάγαμε από την τζαμαρία και θαυμάζαμε, πώς από μια μαύρη πλάκα κι από ένα χωνί έβγαινε τέτοια ωραία μουσική! Έπειτα με το Θύμιο, αγοράσαμε πικάπ. Δεν ήταν αυτόματα τότε τα μηχανήματα, αλλά ήξερες από τις χαραγματιές πού ξεκίναγε το τραγούδι.»

Δυνατά συναισθήματα διαχέονται σ’ όλο το βιβλίο που ο αναγνώστης δεν μπορεί να το αφήσει εύκολα στη μέση αλλά θέλει να το τελειώσει. Ο λόγος απλός που ρέει γεμάτος αγάπη, πόνο αλλά δύναμη. Βάλσαμο για όσους βίωσαν αυτές τις δύσκολες καταστάσεις και έχουν χάσει τα αγαπημένα τους άτομα. Θα νιώσουν λύτρωση πως έδωσαν τα πάντα για να βοηθήσουν τα αγαπημένα πρόσωπα. Όπως κάθε άτομο με άνοια είναι μοναδικό όπως μοναδικές είναι και οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει στο να μεταδώσει τις σκέψεις και τα συναισθήματα του, έτσι είναι και η Μαρσίμη. Όσο περνούν οι μέρες και οι νύχτες, η Λίλιαν δεν μπορούσε να δεχθεί και ούτε ήταν εύκολο πως η μητέρα της, ο υπεράνθρωπος που τη μεγάλωσε μαζί με τα αδέλφια της, που στάθηκε ακλόνητος βράχος δίπλα τους, έγινε ένα μωρό που απαιτεί και πρέπει η ίδια να πάρει τη θέση της. Η Λίλιαν καλούνταν συνέχεια να γίνει γονιός του γονιού της. Συγκλονιστικές οι στιγμές όταν δεν την αναγνωρίζει, όταν απαιτεί να πάει στη μάνα της και τα αδέλφια της. Έχουν ανάγκη να βρεθούν σε ένα χώρο που θα νιώθουν ηρεμία, ασφάλεια, αποδοχή και αγάπη. Πώς όμως η Λίλιαν αντιδρούσε; Ποιο είναι το τέλος της ηρωίδας; Θα το μάθετε διαβάζοντας το.

Καλοτάξιδο να είναι το βιβλίο σου Μαριάνθη Τεντζεράκη και εύχομαι να βοηθήσεις όσους περισσότερους ανθρώπους αγγίξουν με αγάπη την Μαρίσμη και της προσφέρουν το όμορφο λουλούδι του εξωφύλλου.

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;  
Ναι
  /  
Όχι
  

Όλες οι σχέσεις του βιβλίου
Το ακολουθούν
0
Το έχουν
1
Το θέλουν
0
Αγαπημένο τους
1
Το δανείζουν
0
Το δάνεισαν
0
Το δανείστηκαν
0
Το διάβασαν
1
Το διαβάζουν
0
Το χαρίζουν
0
Το ανταλλάσσουν
0
``

Θέλετε να λαμβάνετε ενημέρωση από το Bookia;

Πηγή δεδομένων βιβλίων



Χορηγοί επικοινωνίας






Κοινωνικά δίκτυα