Ένα από τα κύρια ερωτήματα που τίθενται σχετικά με την Κατανεμημένη Γνώση (Distributed Cognition) είναι σε τι διαφέρει από την παραδοσιακή Γνωστική Επιστήμη που εξηγεί την ανθρώπινη δραστηριότητα. Η απάντηση είναι ότι η Κατανεμημένη Γνώση δίνει πλαίσιο αναφοράς και αναλυτική μεθοδολογία για την εξέταση των αλληλεπιδράσεων μεταξύ ανθρώπων και τεχνουργημάτων και τονίζει τις σύνθετες αλληλεξαρτήσεις μεταξύ ανθρώπων και μεταξύ ανθρώπων και τεχνουργημάτων κατά τις συνεργατικές δραστηριότητες τους.

Σημαντικός παράγοντας στην Κατανεμημένη Γνώση θεωρείται ο ρόλος του υλικού περιβάλλοντος. Τα γνωστικά τεχνουργήματα είναι εκείνα που μπορούν να πολλαπλασιάσουν τη γνώση του χρήστη τους και υπό αυτήν την έννοια φαίνεται να πολλαπλασιάζουν τις ανθρώπινες δυνατότητες. Η προοπτική της Κατανεμημένης Γνώσης επιτρέπει να οικοδομήσουμε εκ νέου τη Γνωστική Επιστήμη «από έξω προς τα μέσα», αρχίζοντας με το κοινωνικό και υλικό μέρος της γνωστικής δραστηριότητας, έτσι ώστε η κουλτούρα, η συνάφεια και η ιστορία να συνδεθούν με τη βασική σύλληψη της γνώσης.