Αν ο αναγνώστης επιθυμεί να ανατρέξει στην εν¬δελεχή καταγραφή των ιστορικών γεγονότων που απογείωσαν, καθαγιάζοντας, τη σύντομη ζωή της Ιω¬άννας, η παρούσα επιλογή δεν είναι το ζητούμενο. Εντούτοις, ο υπέρμαχος του de Quincey δεν θα απο-γοητευθεί. Γνωρίζει τι να περιμένει και αδημονεί για τη δική του διαχείριση τις πολυμορφίας, του ιδιαίτε¬ρου στυλ, τις εκκεντρικότητας, τις εξοντωτικής ακρι¬βολογίας και των μακροσκελών υποσημειώσεων κα¬ταναγκαστικής θα έλεγα έκφρασης!
Μοναδική πηγή του πονήματος του De Quincey αποτελεί το δίτομο έργο του Μισελέ Η Ιστορία της Γαλλίας, συμπεριλαμβανομένων και των πρακτικών των δύο δικών της Ιωάννας. Το χρησιμοποιεί όχι τόσο για μια δική του ιστορική ματιά, αλλά αφενός ως πε¬δίο επικριτικής αντιμετώπισης των θέσεων του Γάλ¬λου ιστορικού και αφετέρου για τις επισημάνσεις και φιλοσοφικές του προεκτάσεις. Ακριβώς εκεί βρίσκει τον εαυτό του και απελευθερώνεται η δυναμική του δοκιμιογράφου, εκεί όπου η πλησμονή της φαντασί-ας του ξεδιπλώνεται Ικάρια, συμπαρασύροντας τους αναγνώστες... Η επισήμανση ότι το παρόν πόνημα εί¬ναι το μοναδικό σε εκστατική θα έλεγα αναφορά σε γυναίκα, έχει ειδικό βάρος για έναν συγγραφέα που αμφισβητεί ακραιφνώς τις πνευματικές δυνατότητές του