Η πυρπόληση της τουρκικής ναυαρχίδας από τον Κανάρη είχε για τους Έλληνες λίαν επωφελή αποτελέσματα. Πρώτον, τόνωσε το θάρρος των νησιωτών, οι οποίοι μη δυνάμενοι να πολεμήσουν εκ παρατάξεως τον τουρκικό στόλο είδαν πιά ότι έχουν στα χέρια τους ένα φοβερό όπλο, τα πυρπολικά, τα οποία οι Τούρκοι φοβούντο και δεν είχαν τρόπο να τα αντιμετωπίσουν.
Δεύτερον, κατατρόμαξε τους φιλοτούρκους της Ευρώπης, οι οποίοι φαντάζονταν ως επικειμένη την καταστολή της Επαναστάσεως και την χαρακτήριζαν ως κούφιο και απονενοημένο εγχείρημα. Τουναντίον, εξύψωσε τον ενθουσιασμό των Φιλελλήνων εγκαρδιώνοντάς τους να ενεργήσουν υπέρ των επαναστατών.
Η πυρπόληση, επίσης, υπήρξε πράξη εκδικήσεως για την σφαγή της Χίου.Αναπτέρωσε τις ελπίδες των αγωνιζομένων Ελλήνων υπέρ της αισίας εκβάσεως του Αγώνος και τόνωσε την Επανάσταση η οποία ήταν ακόμα στις αρχές της. Οι δε ευσεβείς επαναστάτες, στην πυρπόληση διείδαν τον δάκτυλο της Θείας Προνοίας, η οποία δεν θα τους εγκατέλειπε.

Ανατύπωση της σπάνιας έκδοσης του 1925.