Η ανάκτηση του παρελθόντος συγκρούεται με την τωρινή ανάγκη του συγγραφέα να αναγνωρίσει τον εαυτό του μέσα από τη γραφή και φέρνει στο φως εικόνες ολοζώντανες και υποβλητικές, εικόνες που κουβαλούν την αλήθεια του βιώματος και της ιστορικής μνήμης.

«Η ιστορία μας ανήκει σ’ εμάς, και μόνο η δική μας αδιαφιλονίκητη επιλογή κάνει και άλλους κοινωνούς αυτής. Μια οικογενειακή ιστορία, μια διήγηση νοσταλγική και παθιασμένη, έστω και μέσα στη δυνατή, βίαιη δίνη μιας διασποράς που για πολύ καιρό είχε ξεχαστεί και αμφισβητηθεί και της οποίας σήμερα ξαναζούμε την παράλογη ιδεολογία.

Μια αφήγηση που μοιάζει με παιχνίδι της μνήμης στα χέρια ενός μικρού παιδιού, καθώς αυτό ανακαλύπτει το παρελθόν του στα θραύσματα της ζωής της οικογένειάς του.