Η επιστημονική προσπάθεια του Ράιχ να κατανοήσει τη λειτουργία της λίμπιντο και να τη θέσει σε φυσικές βάσεις προσέκρουσε στην εμμονή της Διεθνούς Ψυχαναλυτικής Εταιρείας στη θεωρία του Φρόιντ περί ενστίκτου του θανάτου και στις αντιπαλότητες που προκαλούσε η έντονη προσωπικότητά του, με αποτέλεσμα τον Αύγουστο του 1934, χωρίς προειδοποίηση ή εξήγηση, ο Ράιχ να διαγραφεί από την Εταιρεία. Η ριζοσπαστική αυθεντικότητα του έργου του κατά τα χρόνια που ακολούθησαν τον οδήγησαν αναπόφευκτα μακριά από τη φροϊδική ψυχολογία. Ελεύθερος πλέον από διανοητικές δεσμεύσεις διεύρυνε τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα καταγράφοντας την εξέλιξή τους στα ημερολόγια και τις επιστολές του. Εκεί περιγράφονται τα πρωτοπόρα εργαστηριακά του πειράματα για την επαλήθευση των απόψεών του περί λειτουργίας του οργασμού και για την ανακάλυψη μιας άγνωστης ενέργειας που υπάρχει σε όλη τη ζώσα ύλη. Παράλληλα, αποτυπώνεται η οδύνη ενός ανθρώπου που δεν φοβήθηκε να πει την αλήθεια, πολεμώντας συκοφαντικές επιθέσεις και αψηφώντας τις επιπτώσεις που είχε αυτό στην επαγγελματική και προσωπική του ζωή. Έζησε τολμηρά και με πάθος, είχε αντιπαραθέσεις και συγκρούσεις, εξελισσόταν διαρκώς και η επίμονη αναζήτηση των απλών αληθειών της ζωής έκανε την προσωπική του ζωή εξαιρετικά περίπλοκη.