Σαράντα εννιά συγγραφείς ενώθηκαν για να γράψουν για το θέρος και τον έρωτα και να προσφέρουν με τη σύμφωνη γνώμη επιμελητών και εκδότη, τα έσοδα από τα δικαιώματα τους, στους Γιατρούς του Κόσμου, στην Ελληνική αντιπροσωπεία. Τι πιο ελπιδοφόρο στον ατομικιστικό κόσμο που ζούμε; Ο πρώτος και βασικός λόγος που αξίζει να αγοράσει κάποιος αυτό το βιβλίο και να το δωρίσει σ’ ένα φίλο, αν ο ίδιος δεν του αρέσει να διαβάζει. Ένα μεγάλο ευχαριστώ για την προσφορά των γιατρών και όλων όσων αγωνίζονται τόσα χρόνια για να παρέχουν το κυριότερο αγαθό, την Υγεία, στους πολίτες του Κόσμου και στους ευπαθείς ανθρώπους της χώρας μας. Οι γιατροί του Κόσμου, για όσους δεν γνωρίζουν, σήκωσαν και συνεχίζουν να σηκώνουν ένα μεγάλο ανθρωπιστικό βάρος, περισσότερο από αρχή της οικονομικής κρίσης και συμπληρώνουν την κρατική πρόνοια εκεί που αδυνατεί.

Το καλύτερο όμως είναι ο αναγνώστης να το διαβάσει και να το απολαύσει. Όπως έκανα κι εγώ αφού σε δυο μέρες, το ένα διήγημα μετά το άλλο κυλούσε ως γάργαρο νερό και δεν ήθελα να το αφήσω από τα χέρια μου. Τους περισσότερους συγγραφείς τους γνωρίζουμε και αγαπούμε τη γραφή τους. Όλα ονόματα γνωστά και αγαπημένα. Μας έχουν χαρίσει συγκινητικές αναγνωστικές στιγμές, πού, των περισσότερων από αυτών τα έργα μένουν στη μνήμη για πολλά χρόνια.

Η ιδέα αυτής της δημιουργικής γέννησης ξεκίνησε στο πρώτο κύμα της καραντίνας, τον Μάρτιο του 2020. Συγκεντρώθηκαν πολλά κείμενα ετερόκλητα, πολυφωνικά, πολυπρισματικά, όπως γράφουν στον πρόλογο τους οι δυο επιμελητές του βιβλίου. Θα το διαπιστώσει και ο αναγνώστης που θα το διαβάσει, ότι το ένα συμπληρώνει το άλλο, ότι αντανακλάται στην ψυχή και τη σκέψη του καθένα δημιουργού. Ποιος από τους αναγνώστες δεν γνωρίζει ή δεν έχει διαβάσει τα βιβλία του Γρηγόρη Αζαριάδη, του Κώστα Ακρίβου, του Κώστα Αρκουδέα, της Μάρως Βαμβουνάκη, του Δημήτρη Βαρβαρήγου, του Βασίλη Γκουρογιάννη, του Γεράσιμου Δενδρινού, του Φίλιππου Δ. Δρακονταειδή, του επιμελητή της συλλογής Ελπιδοφόρου Ιντζέμπελη, του Τάσου Καλούτσα, του Κώστα Καναβούρη, του Μάκη Καραγιάννη, της Κατερίνας Καριζώνη, του Θωμά Κοροβίνη, της Μαρίας Κουγιουμτζή, της Πέρσας Κουμούτση, της επίσης επιμελήτριας Μπελίκας Κουμπαρέλη, του Κώστα Κρεμμύδα, του Αχιλλέα Κυριακίδη, του Πασχάλη Λαμπαρδή, του Ιερώνυμου Λύκαρη, της Αργυρώς Μαντόγλου, της Έλενας Μαρούτσου, της Αλεξάνδρας Μητσιάλη, του Ανδρέα Μήτσου, του Τεύκρου Μιχαηλίδη, της Αμάντας Μιχαλοπούλου, της Γλυκερίας Μπασδέκη, της Ευγενίας Μπογιάνου, του Κωνσταντίνου Μπούρα, του Τόλη Νικηφόρου, του Θοδωρή Παπαθεοδώρου, του Γιάννη Η. Παππά, του Γιάννη Πατσώνη, της Ελένης Πριοβόλου, του Βαγγέλη Ραπτόπουλου, του Νικόλα Σεβαστάκη, του Ντίνου Σιώτη, της Μαρίας Σκιαδαρέση, του Αλέξη Σταμάτη, της Έρσης Σωτηροπούλου, της Φωτεινής Τσαλίκογλου, του Μάκη Τσίτα, του Φίλιππου Φιλίππου, του Κώστα Χατζηαντωνίου, του Σταύρου Χριστοδούλου, του Χρήστου Χρυσόπουλου, του Νίκου Χρυσού και της Ελένης Χωρεάνθη;

Με την επιμέλεια του συγγραφέα και επιμελητή Ελπιδοφόρου Ιντζέμπελη και της επίσης συγγραφέως Μπελίκας Κουμπαρέλη, οι αγαπημένοι αυτοί συγγραφείς, βραβευμένοι και όχι, κατάφεραν και κατέγραψαν την ψυχή τους. Το πώς δηλαδή αισθάνθηκαν τους δικούς τους θερινούς έρωτες. Είτε πραγματικούς είτε φανταστικούς. Είδαν με τα μάτια της καρδιάς, ανέτρεξαν στο παρελθόν και έβαλαν από τα σεντούκια της μνήμης τους, με νοσταλγία, τρυφερότητα, πίκρα, το θέρος με τον δικό τους ξεχωριστό τρόπο, όπως τους έχουμε γνωρίσει μέσα από τα βιβλία τους. Άλλοι με ιστορική ματιά, την πολιτική, τη θεατρική την ψυχαναλυτική, τη σουρεαλιστική, αλλά και τη βαθιά ανθρώπινη. Άλλοτε με αγωνία, με πόνο και χαρά και ποικίλα άλλα συναισθήματα μας προσέφεραν μια ωραία συντροφιά στις καλοκαιρινές μας διακοπές. Κοινό όλων των διηγημάτων είναι οι μνήμες που χύνονται έντεχνα στις 324 σελίδες του. Στο τέλος αυτού του ιδιαίτερου συλλογικού έργου, υπάρχουν όλα τα βιογραφικά τους σημειώματα, ώστε να γνωρίσουν οι αναγνώστες το έργο τους.

Πραγματικά δεν μπορώ να ξεχωρίσω και να αναφέρω ποιο μου άρεσε περισσότερο γιατί το καθένα έχει το δικό του ξεχωριστό ύφος. Είναι δύσκολο πραγματικά να κάνω ιδιαίτερη μνεία σε κάποιους συγγραφείς που τους παρακολουθώ χρόνια, που τους έχω πάρει συνεντεύξεις και να αφήσω άλλους που δεν τους γνωρίζω. Ας με συγχωρήσουν οι ομότεχνοι. Όλοι οι συγγραφείς αξίζουν συγχαρητήρια. Όπως και οι επιμελητές για την άρτια δουλειά που έγινε σ’ αυτόν τον τόμο. Συγχαρητήρια αξίζουν και στις εκδόσεις Καστανιώτη που προχώρησαν στην έκδοση αυτού του συλλογικού τόμου.

Μια ελπίδα λοιπόν χάραξε για ένα ομορφότερο ανθρώπινο μέλλον από τους αγαπημένους συγγραφείς. Και την έχουμε ανάγκη να κρατηθούμε ορθοί στους ανεμοστρόβιλους των δύστοκων εποχών!