Ντέιβιντ Ρέικερ: ο ερευνητής που θα ήθελε στην ομάδα της μέχρι και η Αγγελική Νικολούλη…Μπορεί τον Tim Weaver να τον γνωρίσαμε σχετικά πρόσφατα, αλλά έχει ήδη αποκτήσει φανατικό κοινό. Τα βιβλία του, τρία μέχρι στιγμής κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Bell, αποτελούν τη σειρά Υποθέσεις Εξαφανισμένων Προσώπων με πρωταγωνιστή τον ερευνητή Ντέιβιντ Ρέικερ και αποτελούν αυτοτελείς υποθέσεις με κοινό χαρακτηριστικό ότι σε καθένα απ΄ αυτά υπάρχει ένα εξαφανισμένο πρόσωπο που το αναζητά κάποιος.Το πρώτο βιβλίο της σειράς έχει τον τίτλο «Κυνηγώντας τους νεκρούς» (Chasing the Dead), στο οποίο μία μητέρα η Μέρι, βλέπει στο δρόμο το γιο της Άλεξ στο δρόμο, ο οποίος όμως είναι ένα χρόνο νεκρός! Ζητά, λοιπόν, από το φίλο της Ρέικερ να τη βοηθήσει να εντοπίσει τί γίνεται. Όπως γράφεται και στο οπισθόφυλλο: «Σύντομα ο Ρέικερ θ’ ανακαλύψει ότι υπάρχουν πράγματα πολύ χειρότερα απ’ το θάνατο…»Στο δεύτερο βιβλίο «Στις ράγες των νεκρών» (The dead Tracks), η 17χρονη μαθήτρια Μέγκαν Κάρβερ εξαφανίζεται από το σπίτι της πριν έξι μήνες και ακόμα δεν έχει δώσει κανένα σημάδι ζωής. Φαινομενικά δεν είχε κάποιον ιδιαίτερο λόγο να εξαφανιστεί, επρόκειτο για άριστη μαθήτρια και από μία υποδειγματική οικογένεια.«Οι άνθρωποι που αγαπάς μετατρέπονται συνήθως σε αδυναμίες σου…»Και έρχεται το τρίτο βιβλίο «Ο αφανιστής» (Vanished) , στο οποίο ο Σαμ Ρεν μπαίνει στον Υπόγειο Σιδηρόδρομο του Λονδίνου για να πάει για δουλειά, αλλά δε βγαίνει ποτέ και πάλι επιστρατεύεται ο Ρέικερ για τον εντοπισμό του… αυτή τη φορά έχει απέναντί του και την αστυνομία, η οποία όχι μόνο δεν τον διευκολύνει, αλλά του δυσκολεύει αφόρητα τη ζωή…«Κάθε βήμα που είχαμε κάνει μέσα στη σήραγγα, κάθε θόρυβος που είχαμε ακούσει, κάθε είσοδος που θα έπρεπε να είναι κλειστή επιβεβαίωνε την ανησυχία του. Ήταν σαν να μπορούσες να αισθανθείς κάτι κακό εδώ κάτω…»Ο συγγραφέας, εκτός από τις ενδιαφέρουσες ιστορίες, καταφέρνει να μας καθηλώσει με τα ανατρεπτικά φινάλε του. Για φανατικούς του είδους σαν εμάς, ο Ρέικερ σχοινοβατεί στη συνείδησή μας ως υπαρκτό πρόσωπο, με τα προσωπικά πάθη και βιώματα. Είναι σαν το φίλο απ’ τα παλιά που συναντάμε μία φορά το χρόνο τυχαία, μάς λέει μαζεμένα τα νέα του και χάνεται μέχρι την επόμενη φορά. Εν αναμονή της επόμενης φοράς, της έκδοσης του τέταρτου βιβλίου δηλαδή…

Μια οικογένεια αναθέτει στον ερευνητή εξαφανισμένων προσώπων Ντέιβιντ Ρέικερ να βρει την κόρη τους, ένα δεκαεφτάχρονο κορίτσι χωρίς προσωπικά ή οικογενειακά προβλήματα. Γιατί η αστυνομία δεν προχωράει την υπόθεση; Με τι συνδέεται η εξαφάνιση της Μέγκαν Κάρβερ; Ταυτόχρονα, η Τζιλ Γουάιτ αποκαλύπτει στον Ρέικερ πως ο αστυνομικός σύζυγός της σκοτώθηκε στην προσπάθεια εντοπισμού ενός Ρώσου αρχιμαφιόζου, κάτι που του κινεί την περιέργεια, μόνο και μόνο για να διαπιστώσει πως τα βήματα των δύο διαφορετικών αυτών υποθέσεων συμπίπτουν! Τι σχέση έχουν όλα αυτά με τον Μίλτον Σάικς, κατά συρροή δολοφόνο του προηγούμενου αιώνα; Τι συμβαίνει στις Ράγες των Νεκρών, βαθιά μέσα στο δάσος του Χαρκ’ς Χιλ; Εκεί έθαψε τα θύματά του ο Σάικς ή συμβαίνει κάτι άλλο που γεννάει την ανατριχίλα που νιώθει κάποιος αν πάει εκεί;

Η δεύτερη υπόθεση του Ντέιβιντ Ρέικερ ακολουθεί τα κλασικά βήματα επίλυσης μιας εξαφάνισης και κατά την πορεία των ερευνών προκύπτουν η προβληματική προσωπικότητα ενός μέλους του ρωσικού υποκόσμου αλλά και ένας κατά συρροή δολοφόνος που έδρασε στις αρχές του 20ού αιώνα. Όλα αυτά παρατίθενται με πολλές λεπτομέρειες γύρω από τα σημεία δράσης της ιστορίας, άφθονες περιγραφές ανθρώπων και τόπων και ψυχογραφήματα που, παρά τον όγκο τους, είναι αναπόσπαστο κομμάτι της αφήγησης και της ατμόσφαιρας που αναδύεται από τις εξελίξεις. Μου άρεσε πολύ η ιδέα και ο χειρισμός της πλοκής, πώς εμπλουτίστηκε, πώς κορυφώθηκε, πώς επιλύθηκε και οι συνέπειες που προέκυψαν από όλα αυτά, με μια τεχνική που μόνο στον Tim Weaver έχω συναντήσει. Μέχρι να καταλάβω πώς συνδέονται τα κομμάτια του παζλ, μέχρι να γνωρίσω τους νέους χαρακτήρες, μέχρι να φτάσω στο σημείο τομής ξεδιπλώθηκε μπροστά μου ένα κείμενο γεμάτο ενδιαφέροντες δισυπόστατους πρωταγωνιστές και κομπάρσους κι ένας κόσμος γεμάτος μυστικά και ψέματα, τα οποία ο ντετέκτιβ Ρέικερ αγωνίζεται να ξεδιαλύνει ώστε να ενώσει τα κομμάτια του παζλ και ταυτόχρονα να παραμείνει ακέραιος και ηθικός, παρά το βάρος που κουβαλάει.

Η πρωτοπρόσωπη αφήγηση μας βοηθάει να ζήσουμε τα γεγονότα από κοντά και ταυτόχρονα να κατανοήσουμε τη σύνθετη προσωπικότητα του πρωταγωνιστή. Ο Ρέικερ δεν έχει ξεπεράσει τον θάνατο της συζύγου του, Ντέριν, από καρκίνο μέσα σε πολύ λίγο διάστημα. Η ιστορία εκτυλίσσεται περίπου έναν χρόνο από την προηγούμενη υπόθεση, όπου ο Ρέικερ βρέθηκε πολύ κοντά στον θάνατο κι αυτήν τη φορά τον βλέπουμε να κάνει τα πρώτα του δειλά βήματα προς την Ελίζαμπεθ Φίνι, γειτόνισσα και δικηγόρο, που τον βοήθησε στην πρώτη υπόθεση. Αμφιβολίες, φόβοι κι ενοχή του προκαλούν προβλήματα, με αποτέλεσμα η Λίζι να ξεσπάσει κι εγώ να καταλάβω τα βαθύτερα κίνητρα της επαγγελματικής μεταστροφής του Ρέικερ: «-Βρίσκεις προβληματικούς ανθρώπους, Ντέιβιντ. Βάζεις τον εαυτό σου σε κίνδυνο, το σώμα σου σε κίνδυνο, κι ελπίζεις ότι θα καταφέρεις, με κάποιον τρόπο, να βγεις από την άλλη πλευρά ζωντανός… Αυτό που με νοιάζει είναι γιατί το κάνεις» και η έκρηξή της μεγαλώνει: «Δεν έχεις τον μηχανισμό που σου λέει «φτάνει». Δεν ξέρεις πότε να σταματήσεις. Προσπαθείς να βουλώσεις τρύπες στον κόσμο επειδή ξέρεις πώς είναι να χάνεις κάποιον και νομίζεις ότι είναι δουλειά σου να εμποδίσεις οποιονδήποτε άλλο να υποφέρει κατ’ αυτό τον τρόπο. Το κάνεις για εκείνη, Ντέιβιντ. Βουλώνεις την τρύπα που άφησε πίσω της σηκώνοντας τον πόνο άλλων ανθρώπων» (σελ. 388-389). Θα συνέλθει ο Ρέικερ από αυτήν την απώλεια; Θα τον αφήσουν τα γεγονότα να βρει χρόνο για τον εαυτό του και να διαπιστώσει πως πρέπει να προχωρήσει μπροστά;

Ταυτόχρονα, ο ντετέκτιβ συμμετέχει σε μια συμβουλευτική-υποστηρικτική ομάδα, όπου γνωρίζει την Τζιλ Γουάιτ, χήρα αστυνομικού που σκοτώθηκε στο καθήκον ως μέλος ειδικής ομάδας που ερευνούσε το ρωσικό οργανωμένο έγκλημα. Η ομάδα του Γουάιτ είχε σύνδεση με τη SOCA, την Υπηρεσία Δίωξης του Σοβαρού Οργανωμένου Εγκλήματος, τμήμα της οποίας είναι η NCIS, η Εθνική Υπηρεσία Εγκληματολογικών Πληροφοριών. Ο Επιθεωρητής Φρανκ Γουάιτ είχε πλησιάσει επικίνδυνα κοντά σ’ ένα μεγάλο κεφάλι ρωσικής συμμορίας, τον Ακίμ Γκόμπουλιεφ ή Φάντασμα, τον πλέον καταζητούμενο εγκληματία της SOCA. Ποιος σκότωσε λοιπόν τον Φρανκ και με ποια ταυτότητα βρίσκεται στην Αγγλία ο Γκόμπουλιεφ; Τα ερωτήματα ιντριγκάρουν τον Ρέικερ που βάζει κι άλλους μπελάδες στο κεφάλι του την ώρα που μπαίνει στο στόχαστρο και της αστυνομίας! Οι αρχιεπιθεωρητές Τζέιμι Χαρτ και Φίλιπς έχουν τους λόγους τους που δεν προχώρησαν την υπόθεση της Μέγκαν Κάρβερ κι όταν ο Ρέικερ παγιδεύεται για κάτι που δεν έκανε με μεγάλη χαρά τον συλλαμβάνουν, μόνο και μόνο για να αρχίσει ένα παιχνίδι γάτας και ποντικιού, μέχρι να μάθουν και οι δύο πλευρές τι ξέρουν ήδη, τι ψάχνουν, τι δεν πρέπει να βγει στο φως και για ποιους λόγους κι όλα αυτά όσο ο αρχιφύλακας Κολμ Χίλι, του οποίου η κόρη, Λιάν, εξαφανίστηκε τρεις μήνες πριν, κάνει τις δικές του παράλληλες έρευνες διψώντας για εκδίκηση.

Ξέροντας ο συγγραφέας πως 200.000 άνθρωποι εξαφανίζονται κάθε χρόνο στο Ηνωμένο Βασίλειο, 30.000 εκ των οποίων μόνο στο Λονδίνο, στήνει μια δυνατή, ανατρεπτική, πολυεπίπεδη υπόθεση εξαφάνισης με πολλά παρακλάδια, όπου η Μέγκαν Κάρβερ είναι μία κλωστή μόνο από τις χιλιάδες που συνθέτουν ένα δύσκολο και συναρπαστικό καμβά ρωσικής μαφίας, πλαστικής χειρουργικής, λαθρεμπορίας και κακοποίησης, όπου το τέλος θα ανατρέψει τις ισορροπίες, θα φέρει τους ήρωες αντιμέτωπους με σημαντικά διλήμματα και θα τους στιγματίσει για πάντα αν τα πράγματα πάνε κατ’ ευχήν. Η διεισδυτική ματιά, ο άψογος χειρισμός της πλοκής, η κεντρική ιδέα και πώς αυτή εμπλουτίζεται με σημαντικές περιφερειακές δράσεις που όμως κουμπώνουν απόλυτα σε αυτήν και η ένταση της αγωνίας που αναδύεται ανάμεσα στις γραμμές είναι μερικά μόνο από τα θετικά χαρακτηριστικά του βιβλίου που με κράτησαν σε εγρήγορση μέχρι να το τελειώσω.