Σε αυτό το μυθιστόρημα, ο έρωτας είναι ιός. Τον κολλάς ή στον κολλάνε, ζει μέσα σου, κάνει τον κύκλο του, μία μέρα, δύο εβδομάδες, μήνες, χρόνια, μια ζωή, δυό ζωές, και όταν ολοκληρωθεί ο κύκλος του, αφήνει κουσούρια. Ο Τεό είναι Ερωτοϊός και μεταδίδεται κυρίως από τις αμήχανες αλλά αμοιβαίες, ανάσες. Κύρια είσοδος μετάδοσης είναι τα αυτιά. Σε αυτό το μυθιστόρημα φαντασίας, ο Τεό περιγράφει την ζωή του μέσα στο σώμα της Νέλλυς, ένα σώμα μολυσμένο από έρωτα. Όλες οι αντιδράσεις των μικροοργανισμών, που έχουν λαλιά και άποψη, ακολουθούν “ουτοπικά” πρωτόκολλα και νομοθεσίες, αφού κάθε σώμα αποτελεί μία ξεχωριστή κυβέρνηση.

Σε αυτό το μυθιστόρημα βιοεπιστημονικής φαντασίας, η συγγραφέας ακολουθεί μια τολμηρή συνταγή αναμιγνύοντας στοιχεία νευροενδοκρινολογίας και ανοσολογίας με δόσεις αστείρευτου χιούμορ και σαρκασμού, υπενθυμίζοντάς μας ότι, όλα όσα νομίζουμε ότι αποφασίζουμε είναι στην πραγματικότητα οι ανακοινώσεις αυτών που η βιολογία έχει ήδη δρομολογήσει.

Οι ιοί, οι ορμόνες και τα κύτταρα έχουν συνείδηση. Οι πράξεις τους δεσμεύονται με συμβόλαια και η απραξία τους τιμωρείται με γκρίνια. Ίσως όλα αυτά ακούγονται περίεργα, σίγουρα όμως είναι διασκεδαστικά. Ο Τεό, ο Ερωτοϊός, κάνει τη δουλειά του με προσήλωση και μας συστήνει εκείνους που εμπλέκονται στη φυσιολογία του ερωτευμένου ανθρώπινου σώματος.

Έτσι ιοί, ορμόνες, νευροδιαβιβαστές και κύτταρα γίνονται συμπρωταγωνιστές με συνείδηση και αισθήματα σε μία, κατά τα άλλα, φυσιολογική ιστορία αγάπης. Χαίρονται και υποφέρουν όπως όλοι μας, αλλά μένουν πιστοί στο καθήκον, που δεν είναι άλλο από το να κάνουν όλο αυτό να συμβεί. Ο συνδυασμός επιστήμης κι εφευρετικής γραφής προσφέρει μία απολαυστική ανάγνωση που σε αφήνει με διάθεση περαιτέρω εξερεύνησης και για όσους θελήσουν να εμβαθύνουν οι βασικές βιβλιογραφικές πηγές παρατίθενται στις τελευταίες σελίδες.