Την εποχή που περνούσαν κρυφά τα σύνορα μας οι πρώτοι Αλβανοί μετά την πτώση του εκεί καθεστώτος, η συγγραφέας συναντά στο χωριό Βαρνάβα Αττικής μια οικογένεια λαθρομεταναστών και δένεται συναισθηματικά με τα δυο μικρά παιδιά τους.
Όταν μετά από ένα χρόνο η οικογένεια επιστρέφει στην Αλβανία, αποφασίζει να επισκεφθεί τα παιδιά σ’ ένα σύντομο ταξίδι στην χώρα τους, μέσω μιας αποστολής της Αρχιεπισκοπής Αθηνών που φρόντιζε για την αποκατάσταση των ερειπωμένων παλιών ορθόδοξων εκκλησιών. Συμμετέχοντας μαζί τους στο ταξίδι, βιώνει την σκοτεινή κατάσταση που επικρατούσε, αλλά και την φωτεινή παρουσία και προσφορά του πατριαρχικού έξαρχου Αναστασίου, μετέπειτα Αρχιεπισκόπου Τιράνων και πάσης Αλβανίας.
Όμως κατά την επιστροφή της αντιμετωπίζει μια τρομακτική περιπέτεια ξεμένοντας μόνη εκεί δίχως διαβατήριο και χρήματα, αγωνιζόμενη και η ίδια σαν λαθρομετανάστρια να επιστρέψει.