Το μελέτημα διερευνά τη δημιουργία της αμερικανικής δραματουργίας μέσα από τους τρεις μείζονες εκπροσώπους της, τον Eugene O’Neill, τον Tennessee Williams και τον Arthur Miller, συσχετίζοντας τα έργα τους με την κατάρρευση των εθνικών μύθων και, κυρίως, αυτόν του american dream. Ταυτόχρονα, διερευνά την πορεία πρόσληψης των τριών δραματουργών στην Ελλάδα, αφού από το 1931 που πρωτοπαρουσιάζεται το έργο Πόθοι κάτω από τις λεύκες του O’Neill, μέχρι το 1965 που παρουσιάζεται το Ταξίδι μακριάς μέρας μέσα στη νύχτα και πάλι του O’Neill, το ελληνικό κοινό έρχεται σε επαφή με τα σημαντικότερα έργα των τριών συγγραφέων, ενώ η πρόσληψή τους μεταβαίνει εκπληκτικά γρήγορα, από την πρώτη γνωριμία, στην καθιέρωση. Η πρόσληψη των τριών δραματουργών εντάσσεται μέσα σε ένα ευρύτερο κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο, το οποίο καθορίζεται από τις εκάστοτε πολιτικές και οικονομικές εξαρτήσεις της Ελλάδας από την Αμερική και τη γενικότερη εισβολή του αμερικανικού στοιχείου στην ελληνική καθημερινότητα, ιδιαίτερα κατά τις δεκαετίες του 1940 και του 1950. Πιο συγκεκριμένα, το μελέτημα επιχειρεί να φωτίσει τις διόδους εισδοχής του αμερικανικού θεάτρου στη χώρα, να ανακαλύψει τα πρόσωπα ­κλειδιά, και να το ερμηνεύσει σε σχέση με την πορεία πρόσληψής του σε Αμερική και Ευρώπη, αναδεικνύοντάς το σε σημαντικό κομμάτι της ιστορίας του σύγχρονου θεάτρου στην Ελλάδα.