Στις απαρχές του ψυχαναλυτικού κινήματος, ο Φρόιντ μιλά για το πώς ένας γιος, περνώντας μέσα από το Οιδιπόδειο Σύμπλεγμα, μπορεί να καταλήξει να γίνει ένας άνδρας που μισεί και σκοτώνει γυναίκες εξαιτίας της προβληματικής σχέσης με τη μητέρα του. Προς επίρρωση των θεωριών του, θυμάται την περίπτωση ενός παλιού ασθενή του. Την ίδια στιγμή, ένας κατά συρροή δολοφόνος, που πάσχει από διαβήτη, σκορπά τον θάνατο στην πόλη της Πράγας δολοφονώντας γυναίκες. Οι αστυνόμοι ξεκινούν το κυνήγι του δολοφόνου προσπαθώντας να αποκρυπτογραφήσουν τις υπογραφές του. Ένας ιερέας, το άγαλμα του Περσέα με την αποκεφαλισμένη Μέδουσα, ένα ψευδώνυμο, μερικά μυρμήγκια, μία χαμένη διάλεξη ιατροδικαστικής οδοντολογίας και ο ίδιος ο Φρόιντ, χωρίς να το γνωρίζει, αποκαλύπτουν σιγά σιγά την αλήθεια.