Αυτός είναι ο Κόρτο Μαλτέζε: ευγενικός τυχοδιώκτης, λακωνικός σαμουράϊ, πλούσιος σε μνήμες, απόμακρος και απροσπέλαστος, κρατώντας πάντα τις αποστάσεις του από κάθε φύσεως δόγμα και εξάρτηση, ακόμα και από τις ελκυστικές γυναικείες υπάρξεις που πάντα τον περιέβαλαν. Είναι «ο μοναχικός ταξιδιώτης της περιπέτειας», «ο ναυτικός χωρίς πλοίο», ο κυνικός και συνάμα ρομαντικός «αντι-ήρωας» του καιρού μας, ένας ήρωας μιας εποχής που η νεωτερικότητα με τον εργαλειακό ορθολογισμό της προσπαθεί να εξαλείψει. Ο αναρχικός ήρωας του «χαμένου χρόνου» μας, που νοσταλγικά αποζητούμε, γιατί, όπως κι αυτός, παραμένουμε πεπεισμένοι πως «τίποτε δεν είναι γραμμένο που να μην πρέπει να ξαναγραφτεί» και πως ένα μυθικό σύμπαν, φτιαγμένο από όνειρα και οπτασίες, μάς περιμένει κάπου εκεί στην πλατειά θάλασσα της ανθρώπινης φαντασίας.