"ΚΟΡΗ ΔΙΕΣΤΑΛΜΕΝΗ"
Τρέμω κάθε φορά που πλησιάζει η ώρα να γράψω
την άποψη μου για ένα βιβλίοΝοστάλγησα την συνάντηση μας σου είπα
Και το άνοιξα
Έτοιμη για όργωμα;; με ρώτησες
Στο έλεος σου Ξανθίππη
Περιμένω να έρθει η ώρα να ξεπεζέψει η σκέψη
Να βγάλει τα σπιρούνια
Μετά βγάζω τα μολύβια μου, απλώνω το χαρτί
Είχε ανοίξει γεμάτη πόθο το στόμα της η σελίδα..
Την γύρισα βίαια και της πέταξα το μολύβι στην καρδιά..
Ανοίγω μυστικά να γεμίσει η δεξαμενή
Κι από κει εξερευνώ πόντο πόντο,
σταγόνα σταγόνα τη γραφή σου
Παίρνω βαθιά αναπνοή και βουτώ
Στο έλεος σου Ξανθίππη
Κι εγώ λαγωνικό σε κυνήγι
Ο χρόνος σταμάτησε.. σύνηθες φαινόμενο;
Μπήκες κι άναψες όλα τα καντηλέρια
Το φως ουδέποτε εκπίπτει
Πέρασε κι ο αρχάγγελος να μοιράσει τα εύσημα του
Επιζήμιες ευαισθησίες
Ο θεός την προίκισε.. λες
Για υψηλές επιδόσεις
Κατά δήλωσίν του
Μου έδωσες όλα σου τα κοσμήματα;
Προσφορά και θυμίαμα
Η σκέψη έχει από ώρα ξεπεζέψειΚι εκείνη η Άνοιξη ερχόταν ξεδιάντροπη, ορμητική
Το δήλωσε με το όνομα και το επώνυμό της
Ξανθίππη Λευθεριώτου
Ασυζητητί το συστήνω Το βιβλίο σου vison
Μη και δεν....
17.11.22