Σύνδεση Τώρα Σύνδεση στη Βιβλιοθήκη μου   ·   Όλες οι Βιβλιοθήκες στο Bookia
Τι είναι το Bookia;   ·   Blog   ·                     ·   Επικοινωνία  
Πως γράφω κριτική; Είμαι Συγγραφέας Είμαι Εκδότης Είμαι Βιβλιοπώλης Live streaming / Video
Το Βιβλίο στη Βιβλιοθήκη μου
Με ανοιχτό βιβλίο
Μια ζωή είναι τα βιβλία της
Βιβλίο Ψυχολογία >> Κυκλοφορεί
Για να γράψετε και εσείς την κριτική σας για αυτό το βιβλίο, πρέπει πρώτα να συνδεθείτε.
Σύνδεση Τώρα

  4
Ναι, θα το πρότεινα σε φίλο-η μου
19-08-2022 18:24
Υπέρ  Ενδιαφέρον, Συναρπαστικό, Διδακτικό, Γρήγορο
Κατά  
Τα βιβλία δεν είναι ποτέ μόνο βιβλία. Γιατί η ανάγνωση μεταμορφώνει τον αναγνώστη; Γιατί η συνάντηση μ’ ένα βιβλίο μπορεί να αλλάξει τη ζωή; Γιατί συλλέγουμε βιβλία; Πότε μας «μιλάει» ένα βιβλίο και γιατί πρέπει να νιώθουμε τυχεροί όταν βιώνουμε κάτι τέτοιο; Ποια είναι η σχολαστική και ποια η μορφωτική δύναμη του βιβλίου και γιατί συγκρούονται μεταξύ τους; Σε αυτά και σε άλλα ερωτήματα απαντάει στο βιβλίο του με επιστημονικό αλλά κατανοητό τρόπο ο ψυχαναλυτής Massimo Recalcati, διευθυντής του Ινστιτούτου Έρευνας Εφαρμοσμένης Ψυχανάλυσης στο Μιλάνο και ιδρυτής του Κέντρου Κλινικής Ψυχανάλυσης για Νέα Συμπτώματα.

Πρόκειται για ένα είδος αυτοβιογραφίας μέσα από την ανάγνωση των βιβλίων που καθόρισαν τον ψυχαναλυτή, στοχαστή και άνθρωπο Massimo Recalcati και ταυτόχρονα μια απόπειρα να απαντηθούν ερωτήσεις όπως «τι σημαίνει διαβάζω», «γιατί υπάρχουν βιβλία που δεν τα έχουμε ξεχάσει αλλά είναι γραμμένα ανεξίτηλα στη μνήμη μας» και άλλα. Μικρά κεφάλαια που μπορούν να διαβαστούν και αυτόνομα οδηγούν τον αναγνώστη σε μια ενδιαφέρουσα εσωτερική αναδίφηση και δίνουν τις λέξεις που όλοι ψάχνουμε για να περιγράψουμε τα συναισθήματα και τις συνέπειες από την ανάγνωση ενός βιβλίου. «Δεν είμαστε άραγε όλοι μας φτιαγμένοι και από τα βιβλία που έχουμε διαβάσει» (σελ. 13); Ναι, αλλά: «Διαβάζω σημαίνει πρωτίστως ότι διαβάζομαι από το βιβλίο, ότι εκτίθεμαι στην ανάγνωσή του» (σελ. 17). Και πάνω απ’ όλα: «Τι είναι στ’ αλήθεια ένα βιβλίο ώστε να ασκεί όλη αυτήν τη δύναμη στους αναγνώστες του» (σελ. 13);

Η απάντηση είναι έξυπνη και απλή: το βιβλίο είναι ένα μαχαίρι, ένα σώμα και μια θάλασσα. Μαχαίρι γιατί κόβει τη ζωή μας και της δίνει μια νέα μορφή, διαχωρίζει δηλαδή πώς ήταν η ζωή μας πριν και πώς μετά την ανάγνωση ενός βιβλίου. Κάθε βιβλίο είναι κι ένα σώμα, έχει μυρωδιά, σάρκα, βλέμμα και ξεχωριστή ύπαρξη, αρκεί να διαβάζουμε με την καρδιά κι όχι με τον νου. Θάλασσα γιατί διαβάζεται πάντα ανοιχτό, κουβαλάει το ανεξάντλητο της ανάγνωσης και δεν έχει ιδιοκτησία. Κι επιπλέον: «Η μυστηριώδης δύναμη του βιβλίου συμπίπτει με τη μυστηριώδη δύναμη της επιθυμίας. Γι’ αυτό κάποια βιβλία μένουν στο ράφι τους ή στο σακίδιό τους σαν νεκρά βάρη ενώ άλλα όπως ο Λάζαρος σηκώνονται και περπατούν» (σελ. 47). Το βιβλίο είναι «μια συνάντηση που διακόπτει τη συνηθισμένη ροή του χρόνου. Μετά από αυτήν τη συνάντηση η ζωή μας δεν είναι πια η ίδια»» (σελ. 27). Αυτό το σκεφτήκατε ποτέ; «Τα βιβλία μας αφηγούνται την ιστορία μας, είναι η γλώσσα μας, συγκεντρώνουν όχι μόνο τις λέξεις αυτού που τα έγραψε αλλά και τον συναρπαστικό χρόνο της δικής μας ανάγνωσης» (σελ. 28).

Στο δεύτερο μέρος πάμε ακόμη πιο βαθιά, με τον συγγραφέα να καταγράφει τα πιο ουσιώδη ίχνη που αφορούν την προσωπική του βιογραφία, δηλαδή την πνευματική του εξέλιξη, μέσα από την επανανάγνωση εννιά βιβλίων. Αυτό το κομμάτι χρησιμοποιείται ως τεκμηρίωση στο σκεπτικό: «Γιατί το να μιλήσουμε για τα βιβλία που αγαπήσαμε σημαίνει να μιλήσουμε για τη ζωή μας». Οδύσσεια, Βίβλος, «Ο λοχίας στο χιόνι» του Μάριο Ριγκόνι Στερν, «Η ναυτία» και «Ο ηλίθιος της οικογένειας» του Ζαν-Πωλ Σαρτρ, «Είναι και χρόνος» του Μάρτιν Χάιντεγκερ, «Γραπτά» του Ζακ Λακάν, «Ο δρόμος» του Κόρμακ Μακάρθυ είναι αυτά που επηρέασαν τον συγγραφέα και οι επεξηγήσεις και τα βιώματα που παραθέτει συμπληρώνουν με τον καλύτερο τρόπο το συναρπαστικό φιλαναγνωστικό περιεχόμενο του δοκιμίου.

Το «Με ανοιχτό βιβλίο» είναι ένα πολύ ενδιαφέρον και αρκούντως βιβλιοφιλικό δοκίμιο για την αγαπημένη μας ασχολία, την ανάγνωση. Φιλοσοφία και ψυχολογία, γλωσσολογία και κοινωνιολογία έρχονται και συντροφεύουν τον τρόπο σκέψης του συγγραφέα ενώ αποφθέγματα ανθρώπων της διανόησης όπως ο Ζαν Πωλ Σαρτρ, ο Λούντβιχ Βίτγκενσταϊν και ο Ζακ Λακάν συμπληρώνουν και τεκμηριώνουν τις απόψεις του κειμένου. Παρεκβάσεις με δείγματα από πίνακες ζωγραφικής όπως «Οι πρεσβευτές» του Χανς Χόλμπαϊν του Νεότερου ή μουσικά παραδείγματα δίνουν μια ελκυστική πολυπρισματικότητα και βοηθάνε και με άλλα, πέραν της ανάγνωσης, παραδείγματα, ώστε να γίνουν κατανοητές οι σκέψεις και οι απόψεις του Massimo Recalcati.
Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;  
Ναι
  /  
Όχι
  

Όλες οι σχέσεις του βιβλίου
Το ακολουθούν
0
Το έχουν
0
Το θέλουν
1
Αγαπημένο τους
0
Το δανείζουν
0
Το δάνεισαν
0
Το δανείστηκαν
0
Το διάβασαν
1
Το διαβάζουν
0
Το χαρίζουν
0
Το ανταλλάσσουν
0
``

Θέλετε να λαμβάνετε ενημέρωση από το Bookia;

Πηγή δεδομένων βιβλίων



Χορηγοί επικοινωνίας






Κοινωνικά δίκτυα