«Θα γίνω ένας Αττίλας για τη Βενετία!», φώναξε ο Βοναπάρτης στους Βενετούς απεσταλμένους που τον άκουγαν αποσβολωμένοι.
Ήταν λίγες μέρες πριν την απρόσμενη πτώση της χιλιόχρονης Δημοκρατίας του Αγίου Μάρκου. Η Ισαβέλλα Θεοτόκη, γόνος μια ευγενούς οικογένειας της Κέρκυρας, νησιού που βρισκόταν τότε υπό βενετική κατοχή, βρέθηκε στη Βενετία μετά τον γάμο της με έναν βενετό ευπατρίδη.
Εκεί είχε την τύχη να ζήσει τη θαλπωρή της ζωής αυτής της πόλης στο τέλος του XVIII αιώνα.
Η λαμπρότητα των εκκλησιών και των παλατιών, το μεγαλείο των θρησκευτικών τελετών και το καρναβάλι «το λαμπρότερο του αιώνα» παρέλασαν μπρος στα έκθαμβα μάτια της.
Ενθαρρυμένη από φίλους της, ίδρυσε ένα φιλολογικό σαλόνι που έγινε διάσημο και τράβηξε την αφρόκρεμα των καλλιτεχνών, των ποιητών και των συγγραφέων απ’ όλη την Ευρώπη.
Όμως, η Γαλλική Επανάσταση που ξέσπασε το 1789 προκάλεσε μια σειρά γεγονότων, που αναστάτωσαν την Ευρώπη και την ειρηνική ζωή στη Βενετία.
Η Ισαβέλλα υπήρξε μάρτυρας των αναταραχών της Επανάστασης και της εποποιίας του Βοναπάρτη κατά την εκστρατεία του στην Ιταλία που είχε διατάξει το Διευθυντήριο. Παραστάθηκε, ανίκανη να αντιδράσει, στα στρατιωτικά και πολιτικά γεγονότα που προκλήθηκαν από τη Γαλλο-Αυστριακή σύγκρουση και κυρίως, στη μακρά αγωνία της Δημοκρατίας του Αγίου Μάρκου μέχρι την απρόσμενη τελική πτώση της.