Το 2007 ο Αμερικανός ακαδημαϊκός και μετα-αναρχικός στοχαστής Lewis Call κυκλοφορεί το βιβλίο του Μεταμοντέρνος Αναρχισμός στα Μυθιστορήματα της Ursula Κ. Le Guin, καθώς διαπίστωσε πως τα έργα της συγγραφέως δεν παρέμεναν στο πεδίο της επιστημονικής φαντασίας. Η Le Guin επικαιροποιεί το συμβατικό αναρχικό έργο και ωθεί τον αναρχισμό προς την τρίτη χιλιετία, αναφέρει ο ίδιος.
Όταν η επιστημονική φαντασία βλέπει πιο μακριά από τη συμβατική κατάσταση τρόπων επιβίωσης και διακυβέρνησης του σήμερα, όταν η επιλογή ενός άλλου πλανήτη θέτει όρους μη πολέμου και όχι απλώς μιας τυχαίας ειρήνης, όταν τα φύλα των εξωγήινων όντων δεν υφίστανται με τη μορφή που τα γνωρίζουμε στον δικό μας πλανήτη, τότε σίγουρα τα βιβλία της Le Guin δεν ήταν δυνατόν να μην προξενούσαν το ενδιαφέρον του Lewis Call. Η ανάλυσή του για τους προβληματισμούς που θέτει η Le Guin στα βιβλία της βρίσκουν έδαφος κάτω από τη δική της έμπειρη γραφή, θα μπορούσε ο κόσμος μας να ήταν καλύτερος, εάν ίσχυαν τα όσα εκείνη ονειρεύεται; Θα πονούσαν λιγότερο οι άνθρωποι, χωρίς πολέμους, χωρίς σύνορα, χωρίς ρατσισμό, χωρίς βία; Μήπως τελικά αυτές οι ακροβασίες της Le Guin δεν είναι τίποτα περισσότερο από όσα διακηρύττουν οι θεωρητικοί του αναρχικού κινήματος παγκοσμίως και διαχρονικά;
Η μελέτη του Lewis Call στα έργα της Le Guin είναι άκρως ενδιαφέρουσα και σίγουρα αποτυπώνει αιχμές για την εκμετάλλευση κάθε μορφής που υφίσταται η ανθρωπότητα με τις παρούσες διακυβερνήσεις, από τη γλώσσα μέχρι τη θρησκεία, από τις πολιτικές πεποιθήσεις μέχρι τη βαρβαρότητα που οι ίδιες γεννούν, από την πολιτική βία μέχρι την ενδοοικογενειακή... Ουτοπία; Το μόνο σίγουρο είναι ότι, διαβάζοντας αυτό το βιβλίο τού Lewis Call, κλείνοντας τις σελίδες του θα βγούμε σοφότεροι.