Η Χάρη (του Θεού)
σε μια Μοιραία Συνάντηση με τον Βελζεβούλη
στάζει αγάπη στην καρδιά του καθώς κοιμάται
και τον μεταμορφώνει σε Βασιλιά
ο οποίος της χαρίζει
ποιητική συλλογή με ονοματεπώνυμο
Χάριν Βιώματος.

Ο αναγνώστης γίνεται μάρτυρας μιας αγάπης
που γεννήθηκε στην φαντασία των ποιητών
αλλά κατάφερε να εισχωρήσει
στο ιδιωτικό τοπίο της Ελένης Σεργίου, στην Τροία της,
και σκόρπισε ποιήματα σαν φύλλα φθινοπώρου`
ποιήματα που γράφτηκαν με το μελάνι της καρδιάς`
ποιήματα που παρουσιάζουν
όλες τις αποχρώσεις και διαβαθμίσεις της αγάπης`
ποιήματα που κρατούν την ελπίδα στη ζωή.

Φοβάται όμως μην πει
«Όνειρο ήταν και πάει, πέρασε».