Το έργο αυτό θέλει να χαρακτηριστεί ως μια νουάρ νουβέλα.
Έχει πλαισιωθεί στην έκδοση με ορισμένα μικρά διηγήματα για να ολοκληρωθεί με σχετικό περιεχόμενο... Όλα έχουν κοινό περιεχόμενο τους στίχους τραγουδιών κυρίως...
Η νουβέλα έχει επηρεαστεί από ταινίες του Φίντσερ, το Μάτριξ και αστυνομικού τύπου όπως το the gun man ως προς την ατμόσφαιρα... Ωστόσο όχι με αστυνομικούς κατά βάση αλλά από την άλλη πλευρά την αντίθετη από την αστυνομία... Έχει να κάνει με μία άλλου είδους αλητεία... Έχει επηρεαστεί επίσης από τον Ιζζό και φιλοδοξεί να γίνει κάτι σαν αντίβαρο, αντί για τη Μασσαλία περιγράφονται η σύγχρονη Ελλάδα, η Αθήνα, ο Πειραιάς, η Θεσσαλονίκη ο Βόλος και η ευρύτερη επαρχία... Έχει μέσα αρκετά love story και γυναίκες φαν φαταλ που ισοπεδώνουν τον αντιήρωα αλλά και τον καθησυχάζουν στο τέλος... Η συγγραφέας ήθελε να έχει αρσενικό πρωταγωνιστή ενώ θα μπορούσαμε να πούμε ότι εκτός από λογοτεχνία έχει βάλει και αυτοβιογραφικά στοιχεία της, όμως θέλησε να γράψει με κόντρα ρόλο... Ο πρωταγωνιστής είναι πρόσφυγας, είναι αναρχικός, είναι πρώην φυλακόβιος ή χρήστης και ψυχικά ασθενής... είναι όλα αυτά που μισεί ένα σύστημα... Αναφορές γίνονται στις καταλήψεις, στο αντίθετο του νόμου, είναι γεμάτο από αλκοόλ νύχτα, ανθρωποκυνηγητά... Η τζαζ, οι καταραμένοι ποιητές αλλά και η ραπ και η πανκ... Η ψυχιατρική κλινική, τα δελτία των 8 και η ζάλη που σου προκαλούν όλα τα παραπάνω... Αναφορές σε μεγάλα έργα όπως ο Ερωτόκριτος, κάποια για τη RAF, o Βαν Γκονγκ και άλλοι σύγχρονοι ή περασμένοι... Ο τίτλος είναι: Το κόκκινο λάβαρο του Αλάντιν.
Τα υπόλοιπα διηγήματα έχουν να κάνουν με μία μετενσάρκωση της Γώγου σαν το ταξίδι ενός πεφταστεριού ανά τις εποχές, το δικαστικό σύστημα και την τράπεζα, ένα άλλο αστυνομικό διήγημα που διαδραματίζεται στην Ιταλία και το ανθρωποκυνηγητό σε ένα καρναβάλι αλλά και τη φωνή ενός αηδονιού, τις πιθανές σκέψεις ενός σκύλου και άλλα πολλά...