Το πρώτο βιβλίο που διαβάζω της Μαντώ Μάκκα και δεν περίμενα τίποτα λιγότερο από μια ιδιαίτερη για μένα προσωπικότητα, ένα αερικό όπως θα πω εγώ, με ένα μόνιμο χαμόγελο. Η γραφή της είναι ιδιαίτερη μα και τόσο οι λέξεις της χτυπάνε το συναίσθημα. Η αγκούσα που σημαίνει δυσκολία αναπνοής έχει άμεση σχέση με τα διηγήματα που υπάρχουν στο περιεχόμενο του βιβλίου. Ιστορίες καθημερινές που σου κόβουν την ανάσα. Αυτό που μου άρεσε είναι και οι ξεχωριστοί τίτλοι, μόνο στην Μαντώ θα μπορούσα να το δω. Σε ένα ταξίδι μου από Θεσσαλονίκη Αθήνα μου κράτησε συντροφιά και με έβαλε σε σκέψεις στα τόσα πολλά συναισθήματα που ένιωσα και βίωσα.