Η ψυχή ορκίζεται ενώπιον της καρδιάς πως μπορεί, όταν νιώσει την αξία της ανθρωπιάς. Αυτό κάνει το έργο, Σαν Ερατώ στην Ολυμπία, εξυμνεί το νόημα του Ολυμπισμού μέσω των αξιών, της αγάπης, της ειρήνης, του έρωτα, της πατρίδας, της ποίησης. «Φορώ γαλάζιο και λευκό και θάλασσα στο πνεύμα, ειρήνη ψάχνω στις καρδιές, τη λευτεριά στο ρέμα». Ο λόγος της ποίησης είναι το τραγούδι των «θέλω» μέσα στο κύμα του ανθρωπισμού, σαν ξεκινά να αγωνίζεται ο άνθρωπος. Όταν φτάσει στο τέρμα, εμφανίζεται μια καινούργια αρχή να του μεγαλώσει τη σκέψη και τα όνειρα, την καλοσύνη και την τόλμη ν’ ανάβει τον βωμό της γης με ένα ηθικό κώδικα που βασίζεται στην αγωγή των αξιών και των θετικών συναισθημάτων. «Ποίηση όλη μου η ζωή, για σένα είναι γραμμένη, για να λαξεύουμε σκιές, μαζί στην οικουμένη».