Αννέτα Μαρκογιαννάκη-Ευριδίκη-εκδόσεις Ελληνοεκδοτική

Γράφει η Μάγδα Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη

Την ψυχολόγο-συγγραφέα Αννέτα Μαρκογιαννάκη δεν τη γνώριζα, μου την πρότεινε μια φίλη που της έχω εμπιστοσύνη και είχε δίκιο. Για όσους δεν τη γνωρίζουν, γεννήθηκε το Νιο Χωριό Αποκορώνου, στα Χανιά.Αποφάσισε να ακολουθήσει σπουδές στην Ψυχολογία, στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Η συγγραφή είναι για εκείνη ένας θεραπευτικός τρόπος να ζει, όπως ακριβώς είναι και η επαφή της με τη φύση. Η φύση είναι οι ρίζες της και η συγγραφή τα φτερά της που την «ταξιδεύουν» και την εξελίσσουν. Νόημα και σκοπός στη ζωή της είναι ν’ ακούει τους ανθρώπους με ενσυναίσθηση και να συνυπάρχει μαζί τους αυθεντικά, βιώνοντας συναισθήματα που μόνο το «μαζί» γεννά. Συντονίζει ομάδες προσωπικής ανάπτυξης και αυτογνωσίας καθώς και σχολές γονέων. Συμμετέχει σε ενημερωτικές εκπομπές στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση με θέματα που αφορούν την ψυχολογία ενηλίκων, παιδιών και εφήβων. Η αγάπη της για τα παιδιά την ενέπνευσε να γράψει το παιδικό βιβλίο «Η κουκουβάγια η τετραγωνομάτα»,και ακολούθησαν «Μάθε με να σ' αγαπώ» και το«Έρωτας σε απόσταση», όλα από την Ελληνοεκδοτική.

Ένα βιβλίο 218 μόλις σελίδων, που κρύβει μέσα της τόσα λυτρωτικά και θετικά μηνύματα που με συγκίνησαν. Δίπλωσα πολλές σελίδες για να γράψω τη γνώμη μου, να προτρέψω τις αναγνώστριες και τους αναγνώστες να το διαβάσουν. Γιατί αυτό το βιβλίο είναι και για τους αναγνώστες αφού τους δίνει απαντήσεις και συμπεριφορές. Ίσως και να λυτρωθούν, ίσως βρουν τον εαυτό τους μέσα από τον ψυχισμό των ηρώων. Ανθρώπων της διπλανής πόρτας, ανθρώπων όπως εμείς που ακόμη τσιγκουνευόμαστε να πούμε συγγνώμη στον/στη σύντροφό μας, στα παιδιά μας.

Η συγγραφέας μαζί με την πρωταγωνίστρια της, την Ευρυδίκη- τυχαίο άραγε το όνομά της;-μας πιάνει από το χέρι και μας συστήνει τους συμπρωταγωνιστές της αλλά και τους δεύτερους ήρωες που παίζουν σημαντικό στη ροή του μυθιστορήματος.Την Αλκυόνη τη μητέρα της, νευρωτική, νάρκισσο, την εγωκεντρική Αλκυόνη, η οποία συστήνεται ως ζωγράφος ελπίζοντας να δημιουργήσει κάποια στιγμή «έργα ωριμότητας». Οι υστερίες της μητέρας μέσα από τον αλλοπρόσαλλο ναρκισσιστικό καμβά της προσωπικότητάς της θα γίνουν αγκάθινα δεσμά για τη νεαρή Ευρυδίκη; Εδώ έρχεται η λαϊκή παροιμία: Γίνεται, στ’ αλήθεια, κάποιες φορές από το αγκάθι να βγαίνει ρόδο; Τον πατέρα της Πάρη, πιλότο, έναν ήσυχο άνθρωπο που φοβόταν τη γυναίκα του, που δεχόταν τις απειλές της. Την Ολίσια, την παρένθετη μητέρα, που είχε μια μάλλινη αγκαλιά για την Ευρυδίκη, και έγινε αργότερα γυναίκα του Πάρη. Τον κύριο Δημοσθένη, τον ηλικιωμένο καθηγητή πανεπιστημίου καθηλωμένο σε αναπηρικό αμαξίδιο, ο οποίος ενώ δεν υπήρξε καλός πατέρας για το παιδί του, γίνεται μέντορας για την Ευρυδίκη. Εκείνος της γνώρισε το απόφθεγμα του Επίκουρου, που στάθηκε οδηγός στη ζωή της: «Όταν το λίγο δεν σου είναι αρκετό, τίποτε δεν σου είναι αρκετό»

Άλλοι ήρωες είναι η Ταμάρα, θύμα γυναικοκτονίας, ο αστυνομικός Μαρκοράς που βρήκε τον θύτη μετά από σκηνές που εκτυλίχτηκαν στο αστυνομικό τμήμα,στις οποίες οι πρωταγωνιστές τους ακροβατούσαν μεταξύ τρέλας και λογικής. Ακόμη μας συστήνει τον Μελά, τον Χάρη και τον Σπύρο, την Άννα και τον Νώντα. Κάθε μια συγκλονιστική ιστορία, είναι μάθημα ζωής, που μπορεί να τη βιώσαμε και εμείς στη ζωή μας. Αλήθεια; Τι μπορεί να συμβεί όταν τα νιάτα συναντούν τη σοφία και η σοφία τα νιάτα; Η Ευρυδίκη είναι το φως μετά από ένα θεοσκότεινο τούνελ;

Το μυθιστόρημα καταιγιστικό, γραμμένο με γρήγορους ρυθμούς, θεωρώ καθόλου με περιττά στολίδια και περιγραφές που κουράζουν τον αναγνώστη. Αντίθετα η συγγραφέας διεισδύει και επικεντρώνεται στα θέματά της όπως τη γονεϊκότητα, την παιδική κακοποίηση, τις γυναικοκτονίες, τον θεσμό της παρένθετης μητέρας, τη διαφορετικότητα, τη σωματική αναπηρία αλλά και τη ψυχική ασθένεια, προβληματίζοντας,συγκινώντας και αφυπνίζοντας τον αναγνώστη. Ξύνει επίσης την πληγή του εγκλεισμού, της αυτογνωσίας, τα προβλήματα που κρύβονται κάτω από το χαλί αλλά σε κάποια στιγμή εμφανίζονται και τότε όλα είναι δύσλυτα για όλους μας.

Είναι επίκαιρο το βιβλίο γιατί μιλά για το κίνημα metoo- όταν η γυναίκα θεωρείται «κτήμα», για το υπερβολικό άγχος, για τα καταθλιπτικά συμπτώματα, για την ευερεθιστότητα, την επιθετικότητα και τις εκρήξεις βίας. Τελικά έρχεται η κάθαρση, η λύτρωση για τους ήρωες; Θα δώσει η συγγραφέας τη δύναμη στην πρωταγωνίστρια για να δει την ελπίδα και να νικήσει τους φόβους της; Τι θα γίνει με το τεράστιο οικογενειακό ψέμα για το ποια είναι η πραγματική μητέρα της Ευρυδίκης;

Δεν γνωρίζω αν η Ευρυδίκη είναι μυθοπλαστικό ή πραγματικό πρόσωπο. Αν είναι μια από τους πελάτες της συγγραφέως-ψυχολόγου ή αν την «έχτισε» ως χαρακτήρα, βασισμένη στις εμπειρίες της. Εκτός από τη ψυχολογία θα βρείτε και εγκληματολογικά στοιχεία που εξελίσσουν την αστυνομική πλοκή και το καθιστούν πολύ πιο συναρπαστικό. Δεν λείπει από το βιβλίο η ποίηση του Εμπειρίκου, του Αντρέ Μπρετόν, της Δημουλά, του Σεφέρη, του Ελύτη, η Αλκυόνη Παπαδάκη, ο Ντοστογιέφσκι, η ψυχανάλυση του Φρόυντ αλλά και η μουσική του Θεοδωράκη, ίσως για να αποφορτίσει τους αναγνώστες από τις ιστορίες των ηρώων.

Το μυθιστόρημα είναι ένας ύμνος για τη γυναίκα. Γιατί όπως γράφει η συγγραφέας «Όλες οι ηρωίδες του βιβλίου πάτησαν τους φόβους τους, ακολούθησαν τα όνειρά τους, τόλμησαν, μίλησαν, έσπασαν στερεότυπα, άκουσαν τη δική τους εσωτερική φωνή.»

Τελικά ήρθε η Νέμεσις; Καλοτάξιδο κυρία Αννέτα Μαρκογιαννάκη και καλοδιάβαστο στους αναγνώστες και τις αναγνώστριες. Ας είναι η αφορμή να βοηθήσει, να δώσει απαντήσεις, να λυτρώσει.