Ο Όσσο αµφισβητεί την κοινή αντίληψη ότι ο καλύτερος τρόπος για την καλλιέργεια της ευφυΐας είναι η εκπαίδευση της νοηµοσύνης. Η νοηµοσύνη είναι λογική, αλλά η ευφυΐα είναι παράδοξη. Η νοηµοσύνη διαλύει τα πράγµατα για να δει πώς λειτουργούν, η ευφυΐα τα συναρµολογεί για να δει τη λειτουργία του συνόλου. Ο Όσσο υποστηρίζει πως, όταν τα εκπαιδευτικά συστήµατα δίνουν υπερβολική έµφαση στην ανάπτυξη της νοηµοσύνης, δηµιουργείται ανισορροπία και υποφέρει τόσο το άτοµο όσο και η κοινωνία. Μόνο µέσω της ευφυΐας µπορούµε να ανταποκριθούµε δηµιουργικά στις προκλήσεις ενός µεταβαλλόµενου κόσµου.
Εξερευνώντας τη διάκριση µεταξύ νοηµοσύνης και ευφυΐας, ο Όσσο ενθαρρύνει τους αναγνώστες να έχουν µεγαλύτερη επίγνωση του τρόπου µε τον οποίο προσεγγίζουν τα προβλήµατα –λογικά, συναισθηµατικά και πρακτικά– και του τρόπου µε τον οποίο τα επιλύουν.