Μετά τη διαδικασία εξέλιξης του ανθρώπου, οι μετακινήσεις υπήρξαν το σημαντικότερο γεγονός στην ανθρώπινη ιστορία. Εξ αιτίας αυτών οι άνθρωποι κατέκλυσαν όλη τη γη. Σε ένα δεύτερο επίπεδο το σταμάτημα της μετακίνησης και η εγκατάσταση του νομάδα σε καταυλισμούς δημιούργησε τους πρώτους οικισμούς, κοινότητες και μετέπειτα πόλεις και κράτη. Τόσο για ζωτικούς λόγους όσο και για κοινωνικούς οι μεταναστεύσεις συνέχισαν να σημαδεύουν ανεξίτηλα και να καθορίζουν την κοινωνική και πολιτική συγκρότηση του κόσμου. Στη σύγχρονη εποχή μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου μια κίνηση από τον Νότο στον αποδεκατισμένο Βορά έλαβε χώρα. Λίγο αργότερα, η επιδίωξη ανάπτυξης των φτωχότερων περιοχών του πλανήτη, ιδιαίτερα μετά την αποαποικιοποίηση, δυνάμωσε τις μεταναστευτικές ροές προς τη Δύση.
Στον Μέτοικο συνυπάρχουν τα δύο πρόσφατα κύματα: αυτό της μεταπολεμικής περιόδου και εκείνο της σύγχρονης μετοικεσίας, ανθρώπων δηλαδή που απωθούνται για ποικίλους λόγους από τις χώρες τους ή έλκονται από τα φώτα της Δύσης. Η ραγδαία και απρόσμενη είσοδος μεταναστών δημιουργεί αντιδράσεις. Ο φυλετισμός γιγαντώνεται και το πολιτικό σκηνικό επηρεάζεται άμεσα.
Πέραν αυτών το θέμα παραμένει. Είναι δυνατόν πάντα ή τουλάχιστον η πρώτη γενιά των μετακινουμένων να απορροφηθεί, όταν τα ήθη και τα έθιμα αποκλίνουν ουσιωδώς από αυτά των πατρίδων τους; Ή παραμένουν μετέωροι, μακριά από τον τόπο τους αλλά και από τη νέα τους κατοικία.