Η Μαρία Χατζηευσταθίου αντλεί την έµπνευση της ιερής ποιητικής δηµιουργίας από το πολύχρωµο φυσικό τοπίο. Εξυµνεί τη φύση µέσα από τους στίχους της και τη συνδέει µε την οµορφιά, την ευτυχία, την έµπνευση και την αγάπη. Για την ίδια η φύση είναι κάτι το ιερό, το ανόθευτο, το αµόλυντο, µια ακατάλυτη πηγή έµπνευσης, µακριά από την ανθρώπινη καθηµερινότητα. «Θεέ µου άλλα δυο µάτια δώσε µου / να γιορτάσω οµορφιά και χάρη / πριν έρθει ο ύπνος να µε πάρει / το νου µου προσθαλάσσωσε, το φως µου». Η ποιήτρια συνοµιλεί µε το περιβάλλον γύρω της, το διερευνά, το εξετάζει, το αξιολογεί και γεύεται την εµπειρία της θεϊκής παρουσίας. «Ανατολές και ηλιοβασιλέµατα», ένα δίγλωσσο ποιητικό ταξίδι προς την ωραιότητα της φύσης και την ενόραση του εσωτερικού θαύµατος.