Στην Αλίφειρα, μια ερειπωμένη πολίχνη της δυτικής Αρκαδίας, μια μυστηριώδης δύναμη έχει καθηλώσει τους ελάχιστους κατοίκους. Η άφιξη δύο επισκεπτών, ενός νεαρού αρχαιολόγου και μας εκκεντρικής και άδηλων προθέσεων νεαρής, εκλαμβάνεται ως κοσμοϊστορικό γεγονός. Η πραγματικότητα παραμερίζεται. Ανοίγουν οι κρουνοί της φαντασίας, των φαντασιώσεων και του ονείρου, που αποτελούν τα υλικά με τα οποία θα αναγερθεί πάνω στην άμμο το νέο μεγαλοπρεπές κτίσμα της Αλίφειρας.
_______

Η «Αλίφειρα» είναι ένα πλάσμα της μνήμης, μια αναφορά σε μια δεκαετία περασμένη, μακρινή. Σε μια πραγματικότητα που έχει αλλάξει. Αυτή είναι η μία όψη, η νεορεαλιστική, που επιστρέφει μέσα από ένα θεατρικό παιχνίδι ειρωνικό. Αλλά υπάρχει και η άλλη όψη, η αλληγορική, η βαθιά υπαρξιακή, που βάζει τον αναγνώστη ενώπιον ενός δύσκολου διλήμματος: η φαντασίωση, οι αντιθέσεις και η αμφιθυμία ανήκουν πράγματι στο παρελθόν ή η «Αλίφειρα» είναι ο εφιάλτης της ιστορίας που επαναλαμβάνεται χωρίς τέλος;

Χ. Γ. Λάζος