Αυτή η ποιητική συλλογή της Βασιλικής Αξαρλή – Πετράκη είναι ακριβώς ό,τι υποδηλώνει και ο τίτλος της. Καθώς μέσα από την ψυχή της πηγάζει μια γλυκιά και ασίγαστη φλόγα που την επιτάσσει να δημιουργεί, να ‘‘γεννάει’’ αγνό και μεστό λόγο, να ζει την κάθε της μέρα με αγάπη και σύνεση.

Ποίηση ενδόμυχη, ερωτική, βαθιά υπαρξιακή, που χτίστηκε λιθαράκι λιθαράκι μέσα από την πορεία της στο χρόνο και τις εμπειρίες ζωής που συσσώρευσε στην καρδιά της.

Η ποιήτρια δεν προσπαθεί να γίνει κάτι που δεν είναι. Οι λέξεις της, πότε βότσαλα που διαταράσσουν την ηρεμία της λίμνης και πότε λουλούδια που περιμένουν να μυρίσεις τα αρώματά τους. Σε κάθε περίπτωση όλα αυτά συνθέτουν τη δική της ποιητική ταυτότητα, την οποία αξίζει να γνωρίσετε.