Οι ΜικροΓραφές είναι το έβδομο ποιητικό βιβλίο της Μαρίας Σκουρολιάκου. Συγκροτείται από ολιγόστιχα αυτοτελή ποιήματα, στοχασμούς και αναστοχασμούς, αποστάγματα λεκτικής εγκράτειας, με συντομία ποιητικής έκφρασης, μια επιλογή συνειδητά αποφθεγματική αρκετές φορές, ενώ παραθέτει και ποιήματα με επίκεντρο το ερωτικό βίωμα, συμπληρώνοντας το φάσμα της καταλυτικής ύπαρξης των συναισθημάτων που συνιστούν την ανθρώπινη ύπαρξη, τον έσω και έξω τόπο που μας συνέχει.
Στις ΜικροΓραφές αναδεικνύεται η δύναμη του συμπυκνωμένου λόγου ο οποίος αποδίδει το περιεχόμενο των διανοημάτων και περιγραφών δυναμικά.
Η συλλογή αποτελείται από επί μέρους ποιητικές ενότητες με τίτλους: Τέθριππα, Ιερή γεωγραφία, Ανθρώπων μέτρα, Λάμπα θυέλλης, Το πυρ το εσώτερον, Επι-πτώσεις, Ερωτινό συντακτικό, Προς δυσμάς.
Μια πλούσια συλλογή άμεση και πολύπλευρη, με λόγον απλό, λόγο με σήματα πορείας και πρόταση για τις αξίες, τις αισθήσεις, τις διαδρομές που ενώνουν τη γη με τον ουρανό στο αχειροποίητο και κτιστό σύμπαν του ανθρώπου.

ΜικροΓραφές

Σε φύλλο άγραφο
βεγγαλικά χαράζω τάματα
με θυμαρίσιο μέλι και θαλασσινό νερό.
Στου χρόνου τη φοβέρα πελαγίζω φως.
Άγια πληγή με τρέφει και με σώζει!
*
Από την πτήση ως την πτώση
ένα φωνήεν διαδρομή.
*
Σμήνη χαλίκια στην αυλή της θάλασσας
Προσκύνημα λευκό στα ερημοκλήσια.
Στο θυμιατό του νυχτολούλουλου μεθώντας
ναυαγισμένες ανασταίνω λέξεις.
*
Φυλλομετράω μέσα μου παλιά ημερολόγια
με της αγάπης το ψωμί στου λιοπυριού τον ήλιο.
Πίνω του βράχου το νερό και τ’ ουρανού τ’ απόγειο
για να κρατήσω τα φτερά, μην τσακιστώ στους ίσκιους.
*
Τι θέλει ένα καράβι μες στις πέτρες;
-Να του απλώσει η καρδιά μια θάλασσα.
*
Στην άκρη του γκρεμού ένα παιδί
Κρατάει τον ήλιο να μην πέσει.
*
Αν δεν συνειδητοποιήσει κανείς τη δύση του
δεν θα χαρεί τις ανατολές του.
*
Απ’ τις Φαιδριάδες κοιτώ τον ορίζοντα.
Ανάμεσα σε Ναυπλία και Υάμπεια
προσεύχομαι να πέφτουν βράχοι
πάνω στους βέβηλους του ναού.
*
Κάθε στιγμή
σελίδα είσαι άγραφη
στο ποίημα του καιρού.
*