Ψάχνοντας απεγνωσμένα ένα λάθος στην επίπλαστη, επιβεβλημένη αυτή τελειότητα, που μας καταδυναστεύει εδώ και χρόνια και μας παραμυθιάζει με κάτι Κυριακές και αδειανές άκρες ουράνιων τόξων.
Λατρεύοντας κάθε λάθος σ’ έναν μικρόκοσμο, που έμαθε να το ξορκίζει με κάθε τρόπο, νομίζοντας πως αποτελεί το κέντρο του σύμπαντος.
Ελπίζοντας στη συνάντηση με την πραγματική ελευθερία, η οποία έρχεται μόνο μέσα από την απομυθοποίηση του ταγμένου εκείνου παραδείσου, που τόσο μας έμαθε να φοβόμαστε.
Πιστεύοντας κάθε μέρα πως το αριστούργημα του καθενός δεν έχει ακόμη τελειώσει και βάζοντας καθημερινά πίστη και αγάπη στο ατελείωτο αυτό ταξίδι.