Στη μελέτη του, Ο Ρομαντισμός και οι χρήσεις του είδους (2009), ο David Duff διερευνά συστηματικά τους τρόπους με τους οποίους οι συγγραφείς και οι θεωρητικοί του Ρομαντισμού στη Βρετανία αξιοποίησαν με δραστικό και γόνιμο τρόπο το ζήτημα των ειδών και της λογοτεχνικής παράδοσής τους, όπως αυτή είχε εδραιωθεί στη δυτική πολιτισμική σκηνή μέχρι το τέλος του δέκατου όγδοου αιώνα. Τα πορίσματα της έρευνάς του δείχνουν με σαφήνεια και ενάργεια ότι ο Ρομαντισμός στη Βρετανία δεν κατέρριψε την έννοια του είδους, αλλά αντίθετα την επαναπροσδιόρισε ρηξικέλευθα στον νέο δικό του πρωτότυπο λογοτεχνικό, καλλιτεχνικό, αισθητικό και φιλοσοφικό ορίζοντα, όπου δέσποζε η συνθετικών προδιαγραφών μείξη των παραδεδομένων ειδολογικών κατηγοριών και ο αναπροσανατολισμός τους σε ριζικά καινότροπες λογοτεχνικές, θεωρητικές και κριτικές πραγματώσεις, όπως φαίνεται στο έργο εμβληματικών ποιητών του Ρομαντισμού: του William Blake, του S. T. Coleridge, του William Wordsworth, του Lord Byron, του P. B. Shelley και του John Keats.