Ένας επίλογος στη σύντομη ιστορία ενός ανθρώπου κάπως διαφορετικού, ενός ανθρώπου που ασκήθηκε στον αγώνα για να υπερβεί αυτήν τη διαφορετικότητα και να την αναγάγει όχι μόνο σε μέσο επιβίωσης και ισορροπίας αλλά καταξίωσης και αυθυπαρξίας.
Αυτός ο άνθρωπος είμαι εγώ, η Ζαβολιά, που θα τελειώσω την ιστορία έτσι απλά, χωρίς άλλες ζαβολιές, για να εξομαλύνω τις αντιπαραθέσεις που ίσως προκύψουν από μια προσωπική εξιστόρηση.
Άλλωστε έχω πάψει από καιρό να παλεύω με τα γιατί μου και κυνηγώ μόνο τα θέλω μου…