Καθ’ όλη τη διάρκεια της συνέντευξης, η μόνη μου έγνοια ήταν η ειλικρίνεια και η ακρίβεια· η τελευταία μάλιστα με δυσκόλευε περισσότερο από την πρώτη. Δεν είναι εύκολο να συνοψίσεις, χωρίς να ενοποιήσεις ή να περιορίσεις σε κάποιες αρχές, μια πρακτική γραφής που ξεκίνησε πριν από τριάντα χρόνια. Να αφήσεις να διαφανούν οι αναπόφευκτες αντιφάσεις της. Να προσκομίσεις συγκεκριμένες λεπτομέρειες για ό,τι ξεγλιστρά ολοφάνερα από τον χρόνο στη συνείδηση. Για ό,τι συναρμόζει τις φράσεις των βιβλίων μου, επιλέγει τις λέξεις τους, αυτή είναι η επιθυμία μου, και δεν μπορώ να τη μεταδώσω στους άλλους εφόσον διαφεύγει και από εμένα την ίδια. Πιστεύω όμως ότι μπορώ να καταδείξω τη στόχευση των κειμένων μου, να φανερώσω τους δικούς μου «λόγους» που γράφω.
Μια συνομιλία της συγγραφέα με τον Frederic-Yves Jeannet, που φωτίζει το συγγραφικό «εργοτάξιο» της Annie Ernaux.