«Οι μεγάλες ιστορικές επέτειοι, όπως εκείνη των 100 χρόνων από την ανακήρυξη της Α’ Ελληνικής Δημοκρατίας (1924), συνήθως δεν περνούν απαρατήρητες. Με αυτήν τη σκέψη ανατρέχω στο συγγραφικό αρχείο του Μανώλη Κόρακα και επιλέγω για δημοσίευση συγγραφή του σχετική με την περίοδο αυτή. Ενδιαφέρον έχει ότι τα σχετικά κείμενα γράφτηκαν στην αρχή της δεκαετίας του 1940, πράγμα που σημαίνει ότι ο συγγραφέας είχε και προσωπικές εμπειρίες, αφού έζησε τα γεγονότα τα οποία αναφέρει και αναλύει». (από το εισαγωγικό σημείωμα του Χαράλαμπου Κόρακα, γιού του συγγραφέα).
Η αφειδής παράθεση ανέκδοτων στατιστικών στοιχείων και θεμάτων, όπως οι πρόσφυγες, οι κοινωνικές τάξεις και τα πολιτικά κόμματα, οι θητείες του Αλέξανδρου Ζαΐμη και του Γεωργίου Κονδύλη, καθώς και η πτώση της Δημοκρατίας, η Παλινόρθωσις και η Δικτατορία της 4ης Αυγούστου 1936 συμβάλλουν στην καλύτερη κατανόηση καταστάσεων και εξελίξεων.