Ξεφυλλίζοντας τις σελίδες της Λογοτεχνίας θα διακρίνουμε πολλές φορές παιδικά πρόσωπα άλλοτε γελαστά κι ευτυχισμένα, γιατί γεύονται τις χαρές της ζωής κι άλλοτε κλαμένα και φοβισμένα, γιατί τα μάλωσαν σκληρά, γιατί τα άφησαν νηστικά και διψασμένα.

Ο γραπτός λόγος, όταν είναι αληθινός αλλά και γοητευτικός, μαγεύει, ευωδιάζει, συνεπαίρνει, διδάσκει, στηρίζει και γεμίζει χαρά και ηρεμία την παιδική ψυχή κι ακόμη τη γνωρίζει και την ξεναγεί σε κόσμους που έχουν μεγάλο ορίζοντα και ουράνια τόξα.

Χριστός, παιδιά και Παναγιά κάθε πρωί
στην Πολιτεία που ονειρεύτηκα,
στην Πολιτεία των παιδιών,
ο ουρανός και τα πουλιά να κάνουν συναυλία.