Μετά τη διάθεση των αντιτύπων του βιβλίου τούτου και τη συνεχιζόμενη έρευνά μας εντοπίσαμε και καταχωρήσαμε συμπληρωματικά στοιχεία για νέους και παλαιότερους ληστές και λήσταρχους που έδρασαν στη Λοκρίδα και τους οποίους και συμπεριλάβαμε στη βελτιωμένη και επαυξημένη αυτή έκδοση.
Το βιβλίο αυτό αναφέρεται στους ληστές και λήσταρχους που κατάγονταν από κωμοπόλεις και χωριά της Λοκρίδας και στους ληστές και λήσταρχους που δεν ήσαν γηγενείς αλλά έδρασαν στην λοκρική γη. Συναντάμε ληστές από είκοσι έξι χωριά και κωμοπόλεις: Αγία Μαρίνα, Άγιο Ιωάννη, Άγιο Κωνσταντίνο, Άγναντη, Αταλάντη, Βελίτσα (Τιθορέα), Δαδί (Αμφίκλεια), Δρακοσπηλιά (Θερμοπύλες), Δραχμάνι (Ελάτεια), Έξαρχο, Ζέλι, Καλαπόδι, Καραβίδια, Καρυά, Κραβασαρά, Κυπαρίσσι, Μαλεσίνα. Μαρτίνο, Μελιδόνι, Μενδενίτσα, Μόδι, Μώλο, Ντερνίτσα (Δερνίτσα, Τιθρώνιο), Ρεγγίνι, Ρετζέρι (Καλλίδρομο) και Σουλέμπεη (Παναγίτσα). Ακολουθεί η καταχώρηση κατά χρονολογική σειρά των διαφόρων ληστρικών κρουσμάτων που έλαβαν χώρα στην πολύπαθη από πλευράς ληστοκρατίας Λοκρίδα επί έναν αιώνα (1840-1942).
Στο δεύτερο μέρος του βιβλίου καταγράφεται λεπτομερώς η εισβολή των ληστοσυμμοριών των κακούργων Πανουργιά και Μητροφονιά στην Τοπόλια (Ελαιώνας) Παρνασσίδας την νύχτα της 30 προς 31 Δεκεμβρίου 1855, η δολοφονία της γυναίκας του δήμαρχου της κωμόπολης αυτής και η αιχμαλωσία δυο μικρών κοριτσιών του που οι ληστές τα οδήγησαν στο χάνι του Κατίκου στον Κραβασαρά Λοκρίδας (τώρα Βασιλικά Βοιωτίας) και τα κράτησαν όμηρους ενόψει αναμονής καταβολής των λύτρων από τον δήμαρχο. Καθώς καθυστερούσε η καταβολή των λύτρων από τον δήμαρχο για λόγους ανεξάρτητους από την θέλησή του, οι ληστές κατακρεούργησαν τα κορίτσια.