Το παρόν βιβλίο φιλοδοξεί να αποτελέσει ένα εναρκτήριο λάκτισμα για μια πιο συστηματική και πολυεπίπεδη ανάλυση του μυθοπλαστικού χώρου στην ελληνική λογοτεχνία. Η μελέτη των έργων που πραγματοποιείται επιχειρεί να συμβάλει στην ανάπτυξη του κλάδου της λογοτεχνικής γεωγραφίας στην Ελλάδα μελετώντας τον χώρο στα λογοτεχνικά έργα με δυο τρόπους:

με την ανάλυση του αναπαριστάμενου χώρου εφαρμόζοντας για πρώτη φορά τη γεωκριτική μέθοδο του Β.Westphal, όπως τη συστηματοποίησε στο έργο του La Géocritique. Réel, fiction, espace (2007),
με τη χαρτογράφηση του αναπαριστάμενου χώρου της λογοτεχνίας αντλώντας γεωγραφικές πληροφορίες από το κείμενο.
Η λογοτεχνική γεωγραφία είναι ένας επιστημονικός κλάδος που χαρακτηρίζεται από διεπιστημονικότητα. Γεφυρώνει πρωτίστως τη γεωγραφία με τη λογοτεχνία, με τη συμβολή όμως και άλλων επιστημών, όπως της ιστορίας, της λαογραφίας, της ψυχολογίας και άλλων.

Με επίκεντρο τη μελέτη του χώρου, ο εν λόγω κλάδος επιδιώκει την πολύπλευρη ανάλυση του λογοτεχνικού κειμένου συνδυάζοντας ποιοτικές και ποσοτικές μεθόδους.