Η δεύτερη ποιητική συλλογή της Ζωής Χατζηγεωργίου, η οποία περιλαμβάνει τριάντα ποιήματα και τριάντα χαϊκού.

– Διαφωνία Λουκά και Ματθαίου, ευαγγελιστών –

Φαίνεται πως ύπνος πήρε την ετοιμόγεννη γυναίκα
και είδε πως γέννησε παιδί κατάδικό της·
παιδί με άγνοια ζωής που διόλου δεν απέκλινε
του φυσιολογικού και του συνηθισμένου·
νήπιο που δεν ξεπέρναγε σε γνώση τους δασκάλους·
γιο που τον καμάρωνε για το μαστόρεμά του·
άντρα που τον έντυσε γαμπρό και έγινε γονιός με τη σειρά του.
Μα ύστερα
σαν να ένιωσε ζεστά, ίδια με αίμα, τα νερά
τα πόδια της να βρέχουν.
Σηκώθηκε απρόθυμα και άρχισε το τυπικό αιώνων
–το γαϊδουράκι, η Βηθλεέμ,
τα ανωφελή δώρα των μάγων...

Οικία ή φάτνη, δεν είχε σημασία.
Ήταν παιδί για τον σταυρό
εκείνο που γεννιόταν.