ΘΡΟΝΟΣ
«Περιττά ή ζυγά» μονολογείς καθώς τα μετράς

«δεν έχει σημασία» βιάζεσαι να τονίσεις.

Μήπως να έλεγα: «μονά;»

Μονά ή ζυγά;

Ουκ έστιν αριθμός συναισθημάτων.



Στα σκαλιστά πόδια θρόνου ξύλινου

αρετές μαζί με την αλήθεια φλυαρούν,

θεά καλοσύνης αγκαλιάζει κόρες σεμνότητας,

γιοι ανδρείας και θάρρους

κρύβονται κάτω από λερωμένη γκρι μοκέτα.

Πολλά πόδια γύρω από πόδια,

πλουραλισμός στο προσκήνιο,

επίδοξοι σφετεριστές ιδεών μαγειρεύουν σε χύτρες χειροποίητες σούπες περίφημων υλικών.



Η σούπα του άρχοντος Α άφησε εποχή,

του Β έκαψε λαρύγγια σκεπτόμενων ουραγών.



Πίσω από περίτεχνο θρόνο,

πάνω από τον θρόνο εκεί ψηλά

ζευγάρια ματιών ψάχνουν τον στόχο τους.

Ανταγωνισμός, έριδες και καριέρες,

επιτυχία με ρούχα ξεσκισμένα

γυμνός ο «νόμιμος» έρωτας

σφιχτά κρατά τα «γκέμια» στον «παράνομο»

και τον βιάζει «παρά φύσιν».



Πού είναι αυτή η αστυνομία των αισθήσεων;

Απεργεί τας εορτάς και τας αργίας;







Έκπληξη;

Συναίσθημα κι έκπληξη λαμπρή!

Εξοχότατε, τα σέβη μου!

Ποιος είναι ο εξοχότατος ρήτωρ;